Olması gereken ve yaşamına devam etmesi gerekenler bir de gerekçe sunup geri adım atma mecburiyeti iken sunulan.
Masumiyet saf tutan en temel hakkı evrenin ve insanların bir de vazifelerin sevgi eşliğinde bir şeyler sunma gayreti insanlığa.
Soruların mademki cevabı yok o zaman soruları da es geçelim ama acı asla taviz vermiyor: hakkaniyet zaten hep arka planda.
İçselleştikçe hüzün sonra da paylaştıkça insan dilinde, sonuç almak nedense mümkün olmuyor.
Dün ve bu gün ve büyük ihtimalle de yarın da süregelecek belki de günün sözünde saklı hayatın ve gösterilen çabaların ne denli kifayetsiz kaldığı:Aptallığın en büyük kanıtı, aynı şeyi defalarca yapıp farklı bir sonuç almayı ummaktır.
Ben dilinden çıkıp gerçekten biz olmak aslında tüm varlığı ile insan yine insanlığa ait iken...
Allah rahmet eylesin.
Her anlamda sonlanmayan ne varsa ve çaresizliğin de dik alası.
Teşekkür ediyorum bir okur olarak ve kutluyorum kaleminizi ve biliyorum ki: sizi okumak bir ayrıcalıktır.
Sevgilerimle sevgili Aynur Hanım.
Allah'a emanet olun dostum.

Bu tarzda yazıları okuduğum zaman arka arkaya birçok isim geliyor aklıma böyle yitirilen...
önce bir susuyorum,donuk kalıyor yüzüm,sonra başka başka şeyler...

Unutuyorum,
Unutuyoruz.

Oysa zamanla sadece isimler değişiyor,değişen başka şey yok.

bir düğüm daha attın boğazıma Aynur...hani "güller bu sıra hiç konuşmuyor" ya öyle bir şey sanki...

çokça sevgiler gülüm...

Herkese teşekkür ediyorum. En kısa zamanda hepinize tek tek de teşekkür edeceğim insallah. Sağlık sorunlarından dolayı zaman aramıyorum. Sevgiler hepinize.

Bu nasıl bir cehalettir Allahım!
Din adı altında binlerce cellat var bu dünya da artık..

Feragat hakkımız yok mu bu ahir zamanda'n ola....

....

Allahtan Rahmet dilerim nur içinde yatsınlar sustum sustum ve ağladım Sevgili Aynur çok üzüldüm çok

Sosyal ve siyasal geçmişimizin insan boyutlu izdüşümleri bunlar ...Neredeyse son 300 yıllık zaman dilimi bu ve benzeri olaylar silsilesi kabul edilebilir. Farklı ne kadar renk ton uslup varsa hepsini kendimize benzetmek sindirmek susturmak olmadı hapis ,sürgün katletmek ,
Övünebileceğimiz geçmişimiz yok bu noktada
Ya övünebileceğimiz geleceğimiz olacak mı ?
Gurur duyabileceğimiz birlikte...

of boğazıma bir yumru tıkandı.
gözlüğüm buğulandı.
az gözlerimi kurulayım devam edeceğim...
sevgiler.

yoruluyorum sizin gibi de çok yazamıyorum
öyle birikip kalıyor
bakıyorum olmuyor
susuyorum
ben susuyorum
millet susuyor
ve böyle devam ediyor taki
biz bize milyonlarca eksik kalana dek

eyw

Yas tutamama daha doğrusu tutulan yası tamamlayamama hâli kendi adıma son birkaç yıldır hiç hissetmediğim kadar sanki üzerime çöktü..zor şeylere şahit olmak elbette daha iyi bir gelecek fikrini aniden yıkıma uğratamaz...yazınızı okuyunca, gerçekleştiğine bile inanamadığınız hadiselerin etkisinin ne kadar uzun bir zamana yayılabileceğini anlıyor insan..acı içimizin yeraltına inince üstesinden gelinmiş olmuyor elbet..en çok manevi bağışıklığınıza saldırıyor...

Travmalar iyileşir mi..Kendimizde; yasımızı tutmaya, onu tamamlamaya engel neler varsa en önce onlarla yüzleşmekle başlanabilir belki..21 yıl sonra Ramazan ayında Ramazan Otağ cinayeti üzerine yazabilmeniz bu anlamda önemli değil midir..

Sendromlarımızdan kurtulmanın yollarını bulmamız gerekiyor işte..Pazartesi sendromundan tutun da Mehdi sendromu, Adnan Menderes sendromu,....apokaliptik sendroma kadar spekülatif, imansız, umutsuz bir dil kullanmayı, söylem geliştirmeyi pek bi seviyor..yani ki o gerçekleştiğine bile inanamadığımız hadise öğrenilmiş çaresizlik ve benzeri irade zaafiyeti için bir numune, bir imkansızlık, aşılmazlık algısı için büyük bir mıknatıs teşkil ediyor..haddi aşmak batılın, şer odaklarının umrunda mı ki..onlara benzemedikçe hep hedefte olmayacak mıyız..bu da diri kalmak, daha çok gayret etmek için yetmez mi.?.

bazı şeyleri dile getirmeye vesile olduğu için yazınıza ayrıca teşekkür ederim..

Allah rahmet eylesin..size de sabr-ı cemil dilerim..saygılarımla

Bu ülkede kimin damarına ciddi anlamda basarsanız kesin öldürülürsünüz.
Bakın;
Berkin
Ali
Ethem
Mehmet
Hasan
Abdullah ve pek çok muhalif insan öldürüldü.. Neden. Kendilerinden olmayan bir rengi taşıyorlardı.

Gelelim Ramazan'a; Dinci ve dindar çatışması.. Biri dindar Ramazan.. şekillerden uzak kalan sadece gerçek inancından dolayı öldürülen.. Diğerleri dinci, sadece mal biriktiren, inancı kullanan, servet yığan, uydurulmuş hadisleri ithal eden kafa yapıları. Bir mahallenin kaymağını gerçek inanca teslim etmeyenlerin kafa yapıları..

Sonuçta kendi fikirlerince bizden olmayan her canlı ölümü hak eder mantıkları..
...

Yazıyı okuyunca Aynur bir çocukluk arkadaşını yitirdi sandım. Açıklamayı okuyunca..Duygusal söylemlerle bu işlerin çözülmeyeceği fikrini edindim. Gerçek nedenler ortaya koyulmadığı sürece.. bu güzel insanlar yakamıza yapışacaklar.. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın. Zira görmek bütündür. Sisteme bakmayı öğretir insana. Ve kendinden olmayan ötekilere..

Sevgiler.

Gerçek ve acı

Ancak bu kadar güzel anlatılırdı usta kalem

Hüzün iliklerime kadar işledi

Mekanı cennet olsun inşallah

Tebrikler günün yazarına

Sevgiler

akşam sadece yazınızı okumak için girdim siteye...
boğazımdaki düğümler ve içimdeki isyan yazmama engel oldu...

ama şu var ki
ben bu aralar çok sık düşünüyorum
" gidenler kurtuldu, bugünleri iyiki görmediler ve dahasını da görmeyecekler, şanslılar" diye...

ama doğru ama yanlış, benim de hissettiğim bu maalesef...


kutlarım...

sevgimle...

Sabahında yazınızı okuyunca şu kıymetli söz gelmişti hatrımıza;

"İyiliğe iyilik her kişinin, kötülüğe iyilik er kişinin, iyiliğe kötülük ise şer kişinin işidir."

Şeyh Edebali

Gerçek bir olay ile ''kurgu'' arasında fark anlatım diliyle meydana çıkar.
Söz oyunları süslü kelimelerden ne kadar uzak durulursa gerçeklik o kadar net olur.
Zaman-zaman topuzu kaçırsa da bu canlılık nesnellik başarısını göstermiş.
Yalın bir dil gri bir akış gibi dursa da bana; bazı bölümler masal tadında geldi.

Genel olarak özünü koruyarak bitmiş
Final giriş-gelişme bölümüne göre kısa kalmış.
Biraz daha cümleleri esnetip açarak bitseymiş daha iyi olurmuş.

Bu ülke de bir çok insan bir hiç uğruna öldü.
Ama siyasi ama derin iç meseleler, ama dini bahane eden sapkın tarikatlar
Nelere şahit olduk;? Oluyoruz da..

Bu tarikatlar bu sapkın devşirmeler kendi kendilerine var olmadılar
Olamazlar da bu oluşumlarda kimlerin rolü varsa bir gün hesabı sorulacak elbet.








mavi_dans tarafından 6/8/2017 11:46:34 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sevgili Aynur ben yıllardır büyük bir hayranlıkla ve eğer koltuğumda yayılmışsam şöyle bir toparlanarak okurum yazılarını. Bunu ifade etmek de bu yazının altına kısmetmiş demek ki bunun da elbet vardır bir sebebi.

''Göğe başımızı kaldırdık ama gökyüzüne hiç baş kaldırmadık.''

Arkadaşının mekanı cennet, toprağı bol olsun, senin de yolun açık olsun hep yaz sevgili ENGİNDENİZ hep yaz.

Daim saygı ve hayranlıkla selamlıyorum seni...

adama sormuşlar düşmanın var mı diye, neden olsun kimseye iyilik yapmadım ki demiş. bu ülkede hiç bir iyilik cezasız kalmadı, kalmaz da. ne solcusu, ne sağcısı, ne dindarı, ne ateisti hiç biri fedakarlığı haketmiyor bu coğrafyada.

Sevgili Aynur ;

Şimdi öyle bir yazı yazmışsın ki tekniği övmek falan çok saçma ... Sadece Allah Rahmet etsin. Bu bile saçma bir yorum oldu...

Zaten bunca kıyametle yaşamak saçmalık...

Sevgilerimle...

Aynur hanim,
gune gelen yazinizdan dolayi tebrikler. Ustad birine yaziniz guzel olmus demeyi abes olarak goruyorum. Hizbullahin yaptigi yanina kalmayacak, bu dunyada cezalandirilmazlarsa bile oteki alemde adelet yerini bulacak.

selamlar,

abdullah

Acıyı bir güzel yoğurmuş, pişirmiş bize sunmuşsunuz. Her ne kadar temanın ne olduğu önemli olsa da asıl olan o temanın nasıl işlendiği...
Tebrikler bacım benim. Sen sık sık yaz; okuyalım.
Selam ve saygılar efendim.

Sevgili aynur, hikaye çok etkileyiciydi.
Okuyunca gerçek bir hikaye mi diye netten araştırdım hatta.
Ama daha etkileyici olan sizin okurla aranızda kurduğunuz tamamen insaniyete dayalı tarafsız yaklaşım ve yazıdaki hüneriniz.
Her daim merakla okuyorum yazdıklarınızı ve asla tekrara düşmediğinizi görüyorum içerik bakımından.
Teşekkürler.

Konu olarak baktığımda benden oldukça uzak, ama beni sizin yazılarınıza çeken şey anlatımınızdaki ustalıktır. Çok saygı duyuyorum. O gizli hüznü görebiliyorum. Hiçbir zamansız ölüm hak edilmiş ölüm değildir.

Sevgiler Aynur Hanım...

Allah Rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.

Nedense içimde ayrı bir yerde genç ölümler
Kendi eceliyle değil de
Başkalarının ellerinden ecel şerbetini içenler.

Bir evlat nasıl büyütülüyor? İnsan gözlerinin içine bakıyor, evladının. Mutluluğu da hüznü de orda buluyor.

Ne demek evladının öldürülmesi? Rabbim sabırla yıkasın analarının yüreciklerini. Yıllar geçer de kabuğuna kırgın kalır bu yara. Çok çok başka diyarlara götürdün Aynur. Hep aklımda kalacaksın.


Sevgiyle