Sevgili Mutlu Çelik;

37 yıl önce bu günlerin geleceğini bu denli net görebilmek her insana bahşedilen özel bir yetenek olmasa da, sizin biraz da içinde bulunduğunuz ortam ve mesleğiniz gereği gözlerinizin daha keskin, akıl ve duygularınızın çok daha yoğun düzeyde olduğunu var sayarken; ben ki, henüz ilkokulu bitirmemişken ve yaşıtlarım ilk aşklarının rüzgarına kapılmış gidiyorlarken, “Bu ülkede neler oluyor?” sorusunu soruyordum kendi kendime.

Biraz daha ileriki yıllarda bunun yanıtını Aziz Nesin’nin ZÜBÜK kitabı vermişti bana.

Lakin bunun ağır bir bedeli vardı o dönemlerde. Bir gece yarısı didik didik aranan evimizde buldukları kitapla birlikte beni ve erkek kardeşimi şafak vakti İzmit 6. Şubeye götürmüş ve göz altına almışlardı.

İşte dostum O gün bu gündür Allah vergisi sezgi ve gelecekte olacakları hissedebilme yeteneğimin olduğunu
çok iyi anladım.

Bunu anlamak değil marifet elbette. Bunları dillendirebilmek büyük cesaret, ayrıcalık ve sonunda işkence ve ölüm dahi olsa, ki başka türlüsü düşünülemez zaten, inandığın insani idealleri savunmak ve ülke gerçeğini avaz avaz haykırabilmektir yılmadan korkmadan yüreksizleri adam yerine koymadan!

Sizi bulunduğunuz ortamlarda dışlayıp ve değil 9 köyden, ülkeden bile kovsalar!

Bakalım sizin sözleriniz şair ruhlu dostlar arasında önem ve anlam taşıyıp, beğenilecek mi?

Sizinle birkaç kez karşılaşmıştık. Ayrıca şair ve yazar kimliğinizi sevmemek olası değil.

Şunu da itiraf etmeliyim ki ne Emniyet mensuplarına ne Silahlı Kuvvetlere pek kanım ısınmamıştır
İstisnalar hariç.


Esenlikler