- 1022 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
MUTLULUĞUN FORMÜLÜ
Daha okul yıllarında öğrettiler bize
bakmakla görmek arasındaki ince çizgiyi
ve hep sordum kendime
ben neyi görüyor neye bakıyordum
her baktığımı acaba görüyormuydum
yıllarım bu sorularıma cevap aramakla geçti
sonra adına mutluluk dedikleri
bir parmak balı çaldılar dudaklarıma
tadı önceleri çok hoşuma gitti
sonra hep o balı o tadı aradım bulamadım
bu seferde yıllarım mutluluğu aramakla geçti
bazen açan çiçeğe baktım ordamı
bazen boş sokakları tavaf ettim
bazen annemin kollarına döndüm
bazen aşk ile yanıp aradım
yok yok yok ben mutluluğu bulamadım
velhasıl kelam
bu bende arzu oldu hani imkansızlıklar insanı çeker ya
benide içine çekti
bu mutluluk arayışı bulacaktım
yoruldum
örselendim
hırpalandım
acıtıldım
kanatıldım
ama yinede pes etmedim
bende bir devre damga vurmuş
devrimci bir babanın devrimci kızıydım
benimde ellerimde açıyordu
özgürlük çiçekleri
asiydi başım
kimine göre havalı
kimine göre ise mütevazi
bazen vurdumduymaz
bazende tam bir anaç
mutluluk yolunda çok kanadı avuçlarım
kan doldu yarınlarım
göz yaşlarımı kimselere göstermeden
kazagımın koluyla silerek geçirdim
geçirmek demeyelim de heba ettim
en güzel yıllarımı
yinede bulamadım
artık hayatın bana attığı tokatlar
kanatmamaya başladı
acıtmıyordu düştüğümde hiç bir darbe
ve alıştım acılara
yinede aramaya devem ettim mutluluğu
sayısız şiir yazdım
bazen kalemi yüreğime batırıp kanlarla
bazende göz yaşlarımla yazdım
yaz dım yazdım
ve vazgeçtim aramaktan mutluluğu
ve bir sabah uyandığımda mutluluk yanımda
fırından yeni çıkmış ekmek kokusunda duruyordu
hemen gözlerimi ovaladım
rüya mıydı acaba
hayır mutluluk bana gelmiş ti
sonra kulağımda bir fısıltı duydum
derinden ve ince bir ses
bana dediki
mutluluk BEKLENTİSİZ OLMAK TIR
evet çok düşündüm
beklentisiz olmak
nasıl yani
ve gerçekten anladım
düşünün mesela ben ayşeyi seviyorum çok seviyorum
ayşenin beni sevmesini bekliyorum
ama ayşe beni sevmiyor
ayşenin benimle konuşmasını istiyorum
aramasını sormasını
özlemesini
belkide ayşe varlığımdan bile habersiz
işte benim ayşeden beklentilerim var
karşılanmadığı içinde mutsuzum
peki bir de formülle bakalım olaya
benim beklentim yok ayşeden
ayşe bir sabah evinde kek yapıp gelmiş
hadi beraber kahvaltı yapalım dedi
işte bu bana süpriz
mutluyum
işte MUTLULUĞUN FORMÜLÜ
BEN BULDUM
YORUMLAR
''göz yaşlarımı kimselere göstermeden
kazagımın koluyla silerek geçirdim
geçirmek demeyelim de heba ettim''
Burada ne kadar doğal bir anlatım var. Kazağın koluna silmek.. hayat gibi... şiirsel... dolu dizgin devam ediyor yazdıkça....
Formülü bizimle paylaşmanız ne güzel. Tecrübe başka bir şey tabi ki... Yaşasın DEVRİMci ruhlarımız....
Hep örselendik,ikirciklendik,itelediler....
Hayatın damağımızda bıraktığı kekremsi tat bizi hep ayakta tuttu...
Sevgilerimle...
KeLeBeK EtKiSii
büyüyünce mendile yada bi omuza silerim dedim ama
oda nasip değilmiş
şairem
tşk bu güzel ve sıcacık yoruma