Bugünlerde en iyi dostum günlüğümü tuttuğum defterim. Günümüzde sosyo- ekonomik durumlardan dolayı herkes kendi dertleriyle cebelleştiği için kendimi defterime verdim. Beni her haliyle bağrına basıyor. İsyan ediyorum gıkı bile çıkmıyor, acı çektiğimde içten içe ağladığım zamanlar, gözyaşlarıma havlu oluyor adeta. Geceleri yastığımın altına koyduğum zamanlar daha rahat uyuyorum. Sanrılı düşlerimde hemen yerimden fırlıyor, içimi ona döküyorum da bana; “ niye gecenin bu saatinde beni rahatsız ediyorsun,” bile demiyor. Ah güncem! Sen neymişsin be. Yaşlılığımda sığınacak bir liman gibi. Dalgalardan, fırtınalardan ve her türlü musibetten uzak bir liman.
Dışarıda yağmur delicesine pencerelerin camlarını dövmekte. Dışarıya bakıp yağmurun öfkeli yağışını izlerken hazırlıksız dışarı çıkan birkaç kişi kendilerini evlerine atmak için koşturuyorlar. Yağmura o denli ihtiyacımız var ki. Zamanında yağsaydı daha iyi olacaktı ama buna da razıyız demekten başka çare yok. Zaman dedim ya. Her şeyin bir zamanı vardır, boşuna mı söylenmiş. Bu yağmurlar Nisan’ da yağacaktı, Mayıs’ ta da havalar aheste aheste ısınacaktı; seyret o zaman doğanın bereketini. Şimdi aldığım duyumlara göre köyümüzde tütün fidelerini bile dikememişler.
Sabahtan hastaneye gidip geldim. Onbeş gündür çektiğim korku asılsız çıkınca sevindim desem yalan olmaz. Can, tatlı. Kaç yaşına gelirsen gel, insanın gözü yine gökyüzünde. Toprak her derde deva ama yine de oraya geç gidilirse kârdır düşüncesi var belleklerde. Koltuk altındaki şişkinliğe kanser diye kendimle cebelleşirken “yağ bezesi” çıkınca Azrail’ e çalım attık diye ferahladım(!)
Canım günlüğüm! Ne vefakar ve cefakar bir dostsun! Sen de bana alıştın ya. İlk zamanlar beni kanıksaman zor olmuştu. Niye mi? Aslında uysal biri gibi görünsem de içten içe fırtınaların estiği hırçın karakterli biri olduğumu hemen anlamıştın ya. İşte o zamanlar bana sayfalarını açmakta nazlanıyordun. Şimdi ise öyle değil. Çünkü seninle ayrılmaz kanka olduk. Biliyorsun her canlı gibi ben de fani olup terki diyar edeceğim bu alemi. İşte o zaman yalnız kalacaksın ama yine de tek tesellin sana içimi döktüklerim olacak. Hiç sıkılmadan açıp okuyacak ve beni anacaksın değil mi?
Bugünlük bu kadar, yarın akşam buluşmak üzere seni bağrıma basıyorum sevgili güncem!


( GÜNLÜĞÜMDEN. 26.05.2017)