Ah Şu Teknoloji

• 22 Mayıs 2017 Pazartesi 17:19:33

2000’li yıllarda çocuk olmak üzerine düşünüldüğü zaman çok güzel,özel,yeryer trajik yeryer komik bir şeydir.Öncelikle söylemeliyim ki bizler 2000li yılların çocukları olarak çok şanslı bir nesiliz.Çünkü teknoloji ve bilgi çağının tam da orta yerinden başladık hayata.Bilgisayarlar,ceptelefonları,binbir türlü özelliğe sahip düzinelerce aletle kardeş gibi beraber büyüdük,beraber geliştik.Hepimizin çocukluk yıllarında bir sanal oyuncağı olmuştur mutlaka.küçüçük bir ekranda beslenip,büyütülen hayvanlar,Bilgisayar ortamında yetiştirilen çiçekler,böcekler..onlarla o kadar büyük bağlar kurmuşuzdur ki çoğu zaman sanal olduklarını unutup sanki gerçekmişlercesine üzerlerine düşmüşüzdür ve bunu istisnasız hepimiz yaşamışızdır.Birde işin bilimsel niteliği var tabi örneğin internet adı verilen bir mucizeyle çok yakından alakalıyızdır.Sosyal hayatımızda,okul hayatımızda ve hatta aile hayatımızda bile en ön saflarda yer alan bu mucice şey hayatımızı o kadar kolaylaştırdı ki neredeyse parmağımızı bile kıpırdatmadan dünyanın heryerinde olan biten herşeyden haberdar olduk.Çoğu zaman oturduğumuz koltuktan kalkmadan dünyayı dolaştık.Tarihi onun sayesinde detaylı araştırdık,mizahla tanıştık,bilinmeyenleri aradık bulduk ve öğrendik yani
Biz 2000’liler öğrenme eylemini gerçekleştirmek için çokta yorulmadık aslında.
iletişim açısındanda çok şanslı bir nesiliz aslında biz örneğin aynı anda binlerce kişiye sanal bir ortamdan atılan kısa ve net mesajlarla her derdimizi anlatabildik.Bayramlarda,yıldönümlerinde ve diğer özel günlerde de hiç yorulmadık hiç uğraşmadık.Cep telefonları,bilgisayarlar her zaman yanımızdaydı çünkü dedim ya kardeş gibiyiz..
Peki ya kaybettiklerimiz?? tüm bunlar iyiydi hoştu ama Biz çok şey kaçırdık aslında.Mesela 2000li yılların çocuğu olarak ben hiç birinden mektup almadım..Almayı çok isterdim ve de birine mektup yazabilmeyi..Bir de bilgiye ulaşmak için emek harcamak ne demek deneyip öğrenmek isterdim.Kütüphanelere gidip saatlerce tozlu kitap sayfaları okumayı,ansiklopedi karıştırmayı yada özel bir günü kutlamak için kalkıp birilerini ziyaret etmeyi..Aslına bakarsanız çok şeyden mahrum kaldık biz.Oturup çocuk gibi körebe bile oynayamadık.Onun bile sanalı vardı çünkü.
Evet çok güzel,kolay ve rahat büyüdük ama bazı değerlerle hiç tanışamadık biz.Bizden önceki çocuklar nasıl bir çocukluk geçirdilerse biz onlara uzak kaldık.Kendi dönemimiz içerisinde sanal çocuklar olarak büyüdük,büyümeye devam ediyoruz..Bu böyle ne kadar devam eder inanın bilmiyorum.Teknoloji bizden daha ne götürür yada bizlere daha ne imkanlar sağlar bunların hepsini,hepberaber yaşayıp göreceğiz.