BENİ ELEŞTİRİN

• 9 Mayıs 2017 Salı 21:13:16

“Arkadaşlar, ben medeni bir insanım, kedimi geliştirmek için sizin eleştirilerinizi bekliyorum.” İnadınız mı, bu söylenene? İnanmasanız daha iyi olur. Ben şimdiye kadar kendim de dahil olumsuz eleştirileri hoşnutlukla karşılayanı görmedim. O zaman neden böyle konuşuyorlar ? Her şeyden önce eleştirinin kedini nasıl etkileyeceğinin farkında değil, bu bir. İkincisi, böyle konuştuğu zaman karşısındakileri etkileyeceğini, onlara “ Adama bak, kendine nasıl da güveniyor. Öyleyse bunu tenkit etmek yerine övelim.” demelerini bekliyor. Sonra da elbette övülmeyi. Muhtemelen de övülürken “Aman efendim, o sizin iyiliğiniz, beni şımartıyorsunuz.” diye tevazu da gösterecek.
Biz gerçekten bu kadar tenkide kapalı mıyız? Çoğunlukla evet. Keşke tenkit edenler eleştirinin nasıl yapacağını bilse, tenkit edilen de bir şeyler çıkarmaya çalışsa.
Yukarıdaki sözleri edenlerin yumuşaklığına kanıp da sakın eleştirmeye kalkmayın. Bu hataya düşürseniz, karşınızdaki eleştiriye açık insanın nasıl savunma kalkanlarını açtığını, nasıl anlamsız bir şekilde yaptıklarını savunduğunu ve hatta nasıl saldırıya geçtiğini görürsünüz. O, beklemediği şekilde eleştirilince, yıkılacak, kendini yıkanı da affetmeyecektir.
“Beni övmeyin, ben övülmekten ve yağcılıktan hoşlanmam.” diyenlere de kanmayın. İnsanların övülmekten hoşlanmayanı yoktur. Belki birkaç ahlak kitabı okumuş, kendini olduğundan farklı bir yere oturtmaya çalışmış olabilir.
Övülmekten değil, açıkça övülerek çevresinin bariz yağcılarla dolu olduğunun anlaşılmasından çekinir insanlar. Kimi yağcılar vardır ki, işini sanat haline getirmiştir. Överken renk vermez, saman altından su yürütürken övülmekten hoşlanmaz görünenlerin damarından girer de fark ettirmezler bile.
Ne yapalım, yaratılışımızda var.