Yaratılmışlar içinde en mükemmelidir insan,Yüce yaradan “eşref-i mahlûkat” olarak yaratmış,
Yaradılanların en şereflisi, en güzeli, en değerlisidir.
Asli görevlerini yerine getirenler yükselmekte,Fıtratına muhalefet edenlerse aşağılık bir hal almaktadır.
Peki, nedir insanı mükemmel kılan değerler?
Erdemlilik, temiz ahlak, iyi ve güzel düşünce, merhamet duygusu, güvenilir olma, sevmek, saymak, hoş görmek, affetmek, yardım etmek, kederi ve mutluluğu paylaşmak, vefa göstermek, sebat etmek, incitmemek, kırmamak gibi insani değer ve insanın varoluşuna uygun bir yaşam sürmesi için yaşatması, sergilemesi gereken özelliklerdir.
İnsanın erdemlik vasfı olmalı… Nefsini sağlam imanla terbiye etmeli, erdemli ve güzel ahlaklı olmalı …
Güzel ve temiz ahlak bir neslin temeli, insana değer verme manası taşır…İyi ve güzel düşünmeli insan…
Güzel ve iyi düşünenin gördükleri güzel olur..hayatından lezzet almak için güzel düşünmeli…
Düşündüklerini hayata geçirmeli, hayatını anlamlı kılmak için… Merhamet kanatlarını kuşanmalı insan…
Taviz’i merhametten ayıracak kadar feraset sahibi olmalı. Yeryüzündekilere merhametle yaklaşmalı insan… Ki yarın kendisine Allah tarafından yapılacak merhameti beklemek için..
Güvenilir insan deyince ilk akla gelen Muhammed’ül Emin olan Efendimiz (s.a.v) gelir.
Güven duymak ve güvenilir olmak hayatının bir parçası olmalı insanın. Toplum nezdinden de Allah katında da güzel bir mertebeye ulaşmak için…
Sevgi dolu olmalı insan…
Karşılıksız sevmeli her şeyi… Sevdiği kadardır insan, kendisini sevdiği kadar sevmeli etrafındakilerini, bencillikten uzak, riyasız, pervasız, karşılıksız sevmeli insan… Verecekse almadan vermeli insan, mevkisine, makamına, yaşına, cinsiyetine bakmadan sevmeli insan… Milliyetine, ırkına, diline, rengine bakmadan sevmeli…İnsan olmanın gereği olarak sevmeli, insan olduğu için sevmeli….Yaradılanı yaradandan ötürü sevmeli insan…
İnsan olmak, karşısında gördüğü bedeni değil, taşıdığı ruhu sevmeyi yeğlemeli… Sevdiği kadar sevilmek için….
Hoşgörülü olmalı insan…Vakur olmalı, hatayı yüzüne vurarak değil, usulünce söyleyip uyarmalı… Dost biriktirirken yüreğindekini yansıtmalı bulunduğu ortama,dostluğu sevgiyle yoğururken, hoşgörüyle köprüler kurmalı hayat, İzzet ve onurunu çiğnetmeden gösterdiği hoşgörüyle bahar estirmeli etrafına,tüm çirkinliklere format atmalı insan… Yarınlara umut vaat etmeli hoşgörüsüyle… Güzel bir hayat ve temiz bir yaşam için…
Affetmeyi bilmeli insan, susmayan vicdanının sesini duyurarak affedebilmeli…
Kör gözlerle görmesi, sağırlaşan yüreğiyle duyması, katılaşan kalbini yumuşatarak affedebilmeli insan…
Kem düşünceye direnerek, içinde büyüttüğü şeytanlarıyla savaşarak affetmeli insan…
Ve kim bilir belki de içine kök salmış zeytin dallarını sağa sola uzatarak affetmeli…
Affetmeli her şeye rağmen… Yardım sever olmalı insan…
İyi niyetin getirisi olan yardımı, yardım etmeyi sevmeli insan…
Yardım etmek için cebindekilerine değil, yüreğindekilere bakarak yapmalı…
Yürekten, kalben yapabilmeli, karşılığı olmayan yardımlar yapmalı karşılıksız sevdiklerine…
Fenalıktan kaçındığı kadar koşmalı yardıma..dertlenebildiği kadar dertlenmeli dertlilerin dertleriyle….
İyilik yapmalı herkese… Balık bilmezse Halik’ın bilmesi için…
Kederi ve mutluluğu paylaşabilmeli insan, paylaşarak kurtulmalı yalnızlığından, dertleriyle dertlenmeli insanların İliklerine kadar işlemeli bunu, hissettirmeli yalnız olmadıklarını, en ümitsiz anlarında belirivermeli yanı başlarında, arasında Okyanuslar, Sınırlar olsa bile, ördüğü duvarları yıkarak köprüler kurmalı insanlara ulaşmak için…
Özgür olmalı insan, bir duruşu olmalı, vakarını güvenle yad etmek için…
Bir gülüşü olmalı insanın, gülüşünden çiçekler toplamak için, yüreği olmalı insanın, onuru olmalı insanın…
Esarette onursuzca yaşamaktansa, özgürlüğü uğruna ölmek için…
İnsan olmalı insan…
Her şeyden önce olması gereken şeydir insani değerler taşıması..
Ne olacaksa olsun, öncelikle kendisi olmalı insan..
Her sabah yeni sabahları olmalı insanın..
Yeni umutları, yeni dostları olmalı…
Hasılı önce insan olmalı…
İnsanca yaşamak için….