Ey Sevgili !Sen nisyana terk edilmeyensin,ebedi olansın.Sen kendi has bahçemdeki, en
güzel çiçeksin.Rahiyanla sermestim,çünkü hem kutsal olanı hemde seni seviyorum,ruhumun derinlerinden visal-i aşkımı yaziyorum.Sen ömür sahifelerimin en
güzel satırısın.Zerrey-i mürekkep adedince bile olsa, seni yazabilmek,namütanahi olana iştiyakımdandır.Biliyorum,sevdaları hal lisanına dökmek kolay degildir.Ancak ben aczimi ve fakrımı biliyorum.Bu satırlar,hülyalarımın meyvesidir.Askı tattığımı iddia etmiyorum,sadece bu gerceğin "kölesi olurum" diyorum.Devrin çirkefine ne kadar uzaksam,bu gerceğe o kadar yakınım.Senin şahsında ey sevgili;hem kutsal olanı, hemde baki olani seviyorum.Mananın, maddeye galebe ettiği bir sevda bu;ömrümün çekirdeğidir sevgim inan.Ey Sevgili!Sen nisyana,terkedilmeyensin,nimettensin.Şehla bakışlarının, kalbimin mehtabını nasıl ısıttığını ve aydınlattığını, ihata etmeni isterim.Cevalan eden kalbimin feveranını, her lahza hissetmeni isterim.Gözlerimdir ayinesi ömrümün,şiirlerim tercüme-i halimdir.Nesirlerim sözlerimin tekamülüdür.Benliğim kelimelerin iktidarını seviyor ve esbapperest bir aşk istemiyor.Fecr rengi sevdalara meftunum,fani olduğumu biliyorum.Ey sevgili!Sen ömrümün, kendi benliğindeki hülasasısın.Ebedi olansın.İstemem başka arzuları,sen kendi kadehinden bana sun yeter.


TimurŞAHİN