***SEVGİLİ****

• 12 Eylül 2008 Cuma 22:19:12

Ruhumun ve içimin karanlığından sana sığındım yine ay yüzlü güzelim...

Ve şimdi sensizliğime gökyüzünün bütün yıldızları ve ışıkları eşlik ediyor benimle gülüp,benimle ağlıyorlar sadece seni unutturabilmek ve özlemini biraz olsun hafifletebilmek için...

Hatta bazı zamanalar gökyüzünden kayan yıldılzarın bana gizlice göz kırptıklarını görüyor ve ’korkma seni terketmedi asla yüreğindesin hala onun ’ dediklerini işitiyorum...

Belki yıldılzlar bana bunları beni üzülmesin diye söylüyorlardır ya da yaşama sevinici verebilmek adına teselli ediyorlar beni.Peki size soruyorum yüreğimin sakinleri ve gönlümün gizli dostları sizce yarimi,cananımı bu kadar kolay unutabilir miyim ?Ya da Güneşin bile sevdiğimin gözlerinin ışıltısı yanında sönük ve cılız bir mum kalırken söyleyin aban nasıl ve ne şekilde silinebilir mi yarin siması,yüzü aklımda,yüreğimden,düşüncelerimden....

O yar ki bir tebessümü dahi aklıma düştüğü zamanda iimi yakan ve cehenneme çeviren tüm yalnızlığı sadece o tebessümle yok etmek istiyorum.Onun için yazdığım bu satırlara onun adıyla başlamadan sona erdirmeyi ya da yeni baştan doğan yepyeni bir güne o güzel canandan birşeyler katmadan öyle istiyorum ki...

Her ne hikmetse onunla doğmuş ve onunla yaşıyorum içimde kök salmış onun sevdası onunla öylesine yaşıyorum işte...

Yaşayabilir miyim dostlar sizce onsuz..

.Ben ki ne denizlerin o insanı büyüleyen ve başka iyarlara götüren mavisini, ne de gökyüzündeki yıldızları onunla birlikte süslemeden ve düşünemeden hayal edemiyorum!Dünayada ne kadar güzellikler olursa olsun onun yani sevgilinin yokluğunda tat ve zevk alabilir miyim sanırsınız?İşittiğim her söz onu anmama yetiyorken sevgilimin olmdığı her geçen yeni gün içimde doğmayıp sanki karanlıklar içinde buruk ve kırık bir şekilde yükseliyorken ve onsuz geçen o kadarayın ve günün özlemi boğazımda düğümlenip bir dağ oluşturmuşken nasıl olurda onu unutabileceimi sanabirsiniz güzel dostlarım....

Fakat şurası acı bir gerçek ki şu an sen yanımda değilsin ve yoksun artık hayatımda...

Senin için hasretle akıttığım gözyaşlarımın içinde ve Tanrı’ya cömertçe sunduğum hayatımda , ne de sensiz yolumu kaybettiğim senin ışığına ihtiyaç duyduğum vakitlerde hiç yanımda olmadın ki zaten....

Şimdi sensiz bu kapkaranlık geclerde tek başıma ve yapayalnızım hem de kalabalıklar arasında ama her nedense yanımda olmama rağmen o kadar içimde ve yanımda hissediyorum ki seni anlatmam imkansız....

Sen ki gökyüzünden hayatıma inmiş ve bana hediye olarak gönderilmiş bir melektin...Güneşler bile bir mum gibi gözümde tek nefeste sönerken ben hep aşkınla dolu yüreğimle seni özlüyorum...!

An ve an ,gün be gün içimde büyüttüğüm seni,bi gün gelip yeniden karşımda ve yanıbaşımda görmek istiyorum yeniden...

Senin yokuğunda o kadar çok ağladım ve o kadar çok acı çektim ki hesabı yok !

Ama hep ama hep senin yokluğunu hissettim içten içe ama hiç ama hiç kızamadım sana...
Çünkü kuşkusuz seni sevmek benim hem kaderim hem de yaratılış gayemdi...

Her ne kadar aşkın bazen acıyı damla damla yudumlamanın ve ızdırap dolu bir yaşamın sebebi de olsa...!Seninle birlikte yaşadığım o aydınlık ve mutlu geceleride hatırlıyorum şimdi mutlu olduğum ve acının yanıma dahi sokulamadığı o geceleri...

Sana sesleniyorum sevgili artık duy sesimi....

Gel ve yeniden gir koluma meydan okuyalım seninle şu koskoca kainata berbaer ve el ele....

SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY(12.9.2008)