“KUZUYU SALDIM ÇAYIRA”

• 1 Nisan 2017 Cumartesi 11:44:56

Ülkemizin pek büyük bir çoğunluğunun Allah inancı olduğunu biliyoruz. Bunlardan yine pek büyük bir çoğunluğu da Müslüman. Allah inancıyla birlikte, kadere, cenneti, cehenneme de inanıyorlar. Yine aynı insanlar Allah’ın sonsuz kudretine de iman ediyorlar. O’nun izni ve bilgisi olmadan bir yaprağın dahi kıpırdamayacağına da iman ettiğimize göre ne oluyor da bize sanki dünyaya başı boş, önü salınmış, hiç hesap vermeyecekmiş gibi, Kur’an-ı Kerimle uyarılmamıza rağmen hiç hesaba çekilmeyecekmiş gibi davranmamız nedendir? Böyle davrandığımıza göre birileri acaba bizden habersiz bir şeylerle mi müjdelendiler?
Allah affeder:
Elbette Allah affeder. Ama hangi günahları. Ne kadar, nasıl affeder onu kendisi bilir. Affetmesi kendi bileceği bir şey dedik, ya affetmezse, ya sen affa layık değilsin? O zaman ne yaparsın ?
Allah sana içki içme diyecek, sen içeceksin.
Allah kumar oynama diyecek, sen bir kılıf bulup kumarı mubahlaştıracaksın.
Allah zina etme diyecek, sen zinanın her türlüsünü yapacaksın.
Allah namaz kıl diyecek, senin cumadan cumaya bile anlım secdeye zor gelecek.
Allah oruç tut diyecek, sen havalar çok sıcak, soğusun da diyeceksin.
Allah yalan söyleme diyecek, sen kendini kurtarmak için söylediğin yalanları hoş göstermek için pembe yalan diyeceksin.
Dedikodu yapma diyecek yapacaksın; hasetliğin âlası sende olacak; haram yiyecek, kul hakkına riayet etmeyeceksin… sonra çıkıp:”Allah affeder.” diyeceksin. Amenna Allah affeder elbet. Ama seni mi?
Ya Allah’ın dediklerini ihlasla yapanlar? Allah’tan korkan, gecesini gündüzünü namaz, niyazla geçiren, mallarının çoğunu Allah rızası için harcayanlar ne olacak? Biliyorum, onun da bir kılıfını bulacaksın: “Sen kalbime bak, benim kalbim temiz.” diyecek, aklınca sıyrılacaksın işin içinden. Yani senin kalbin temiz, ama bütün bu ibadetleri yapan, Allah’tan korkanların kalbi temiz değil, öyle mi? Yani ayakları şişene kadar sabahlara dek namaz kılan Peygamberimiz bile senin kadar pir-i pak değil, öyle mi?
Allah affeder.
Ama O, bunu yapmakla memur değildir. İsterse affeder, istemezse affetmez. Senin bir garantin olmadığına göre, bir düşün bakalım, ya affetmezse halim ne olur, diye.
Ya affetmezse!