Resimlerle başlayayım ve devam edelim.:

1. Resim:

Büyük oğlum...Adı Cihangir... 33 Yaşında. Özel Güvenlik Görevlisi.

Hayırcı...

2. Resim

İkinci oğlum Tuğrul: 32 Yaşında. Özel Güvenlik Görevlisi...

Evetçi

3. Resim

Üçüncü evladım, Oğlum Yunus: 25 Yaşında ...(Evet, 3. Resimde gördüğünüz o bedene ve cüsseye rağmen yaşı 25 ) %90 Zihinsel ve bedensel engelli olduğu , dolayısıyla iradesi olmadığından...

Oy kullanamıyor.

4. Resim

Kızım Tuba...24 yaşında...Ölmemek için öldürmek zorunda kaldığı için şu an ceza evinde. 16 Nisan 2017 Tarihine kadar nefsi müdafaadan beraat ettirilirse oyunu kullanacak.

Eğer kullanabilirse oyu Hayır olacak.

5. Resim

Yeğenlerim...Abimin çocukları

Erkek olanın adı Özcan.

Özcan 30-31 Yaşlarında...Serbest Meslek ...

Hayırcı...

Kız olan yeğenimin adı Gökçe: 32 Yaşında...Bir kız ve bir erkek evlada sahip olan ve Türk Telekom’da memur olarak çalışan Gökçe Ayvat...

Evetçi.

Abimin Evet lehinde yazdığı onca yazı ve çabaya rağmen kendisiyle aynı çatıyı paylaştığı oğlu Hayırcı; evli olduğu için ayrı bir çatıda yaşayan, dolayısıyla hiç bir etkisinin söz konusu olmadığı kızı Evetçi...

Bu arada abimin eşi de Evetçi.

6. Ve son resim Torunum Elif Nur. O hem Evetçi hem Hayırcı. ’ Kızım Parka gidelim, sana çikolata alayım ’ Dediğim zaman ’Evet’ Diyordu; Kızım artık bilgisayarı bana bırak da biraz teyzelerle çetleşeyim’ Dediğimde ’Hayır’

Huyunun değiştiğini hiç sanmıyorum

Ona da kararsız diyelim madem)))))


Resimlerini koymadıklarım:


Benden bir yaş küçük kardeşim Raci. Hali hazırda devlet memuru...

Hayırcı.

Eşi Türkan....Ev kadını

Evetçi.

Oğulları Gökhan...Diş hekimi olacak seneye

Hayırcı.

Kızları Kübra... O da seneye hukukçu olacak

Sanırım Evetçi.


Aynı anne- baba bir en küçük kardeşim Naci...Plastik atölyesinde işçi...Evetçi

Eşi Sadiye---Ev hanımı...O da Evetçi


Anne ayrı kardeşlerim:

Recai---Öğretmen---Hayırcı

Zekai---Kazakistan- Astana’da bildiğim kadarıyla bir inşaat şirketinin üst düzey yöneticisi---Hayırcı

Sezai---Madde bağımlılarının tedavi ve rehabilitasyonu gibi zor bir görevi ifa ediyor---Hayırcı


Sözcü Gazetesinin ( O zamanlar Gözcü ) abonesi olan ağa oğlu babam yaşıyor olsaydı kesinlikle ’ Hayır’ derdi.

İmam kızı olan annem hayatta olsaydı kesinlikle ’ Evet ’ derdi.

Eğer Demokrasi dediğiniz şey insanları düşünce yapısı her ne olursa olsun sevmek, sevebilmekse...Biz Demokratik bir aileyiz. Öyle zannediyorum en azından tanıdığınız bir iki aile vardır bizim gibi olan. Hatta sizin aileniz de böyle demokratik bir aile olabilir.

Yok demokrasi böyle bir şey değil de ’ İlle de benim dediğim’ Anlayışı ise o zaman bizim aileyi hiç kaale almayın zira biz demokrasi konusunda sınıfta kalmış bir aileyiz.

Yalnız sizlere bir şey diyeyim mi? Biz, şu resimde gördüğünüz evlatları resimde görmediklerinizi çok çok seviyoruz ve hiç birini evlatlıktan veya kalbimizden silmeyi düşünmüyoruz. Yani biz böyle çok iyiyiz. Başkası bize ne der bilemiyorum ama biz kendimizi çok güzel görüyoruz tüm farklılıklarımıza rağmen.

Gerçi beni çok da sallamazsınız ama yine de tavsiyem odur ki: Siz de bizim gibi yapın.
Eğer öyle yaparsanız yarına sağ çıkıp çıkmayacağınızın garantisi olmayan şu kavanoz dipli dünyada ’ Sami Hoca evetçi mi hayırcı mı? Lan adam manüplasyon yapıyor galiba’ Gibi soruların veya şüphelerin ya da bunu biliyor olmanın hiç bir kıymeti harbiyesi olmadığını görürsünüz.


Aynen şarkıda dediği gibi:


Ne sevincin ömrü varmış
Ne gün gören çok yaşarmış
Meğer hayat bir masalmış
Zevk-u safa yalan imiş

Kaçan fırsat elde kuşmuş
Herşey fani, hayat boşmuş
Mecnun, Kerem boşa coşmuş
Aşk ve vefa yalan imiş

Hani Karun malı nitmiş
Hani Lokman canı nitmiş
Hani Cengiz şanı nitmiş
Yalan dünya, yalan imiş.