Yasak bana,yasak her şey bu yaşamda, geçmişim diğer bütün kalpler gibi.Kendi mahkememi kurup,hükmümü kendim vermişim.Kırmışım
kalemi en kırılmaz yerinden.İdam fermanımı boynuma asmışım,üzerinde adım bile yok.Son isteğim bile sorulmamış,zira oldurmak istedikleri yerdeyim şimdi.Boşlukta,yalnız ve ölümüme bir adım kala.
Her şey haram bana,günah..
Sevmek haram.
Mutlu olmak haram.
Sevdanın,sevdalının hayalini bile kurmak haram.
Günah.!
Yüreğimin tavanında sana hasret izlerim.Avuç içlerimde avuçlarının gölgesi.Sonsuz bir boşluk içimde.O boşlukta kaybolarak sessiz sessiz sana akıyorum.
Paramparça olup,cehennemin dibine kadar yolun var diyorum.Taşlara anlatıyorum derdimi.Bir kayaya denk geliyorum;aşktan anlamaz,sevgiden habersiz. O kaya
bile saygıdan un ufak,toz olup kaplıyor benim çaresizliğimi.Ve ben herkesin istediği gibi bir damla suda boğuluyorum içten içe.Ben boğulurken bana bunu yapanlar rahat,taş
kalpli yüreklere mahkumlar.
Ben yine eski ben.!
Ben yine kaybolmuş.!
Ve ben yine eski yıkılmaz duvarların arasında bir mahkum..

ASLI BURCU DENİZ /HAZALIM
16/02/2015