Yazının son bölümü: Fakir oduncu ile yılanın hikayesini getirdi aklıma: Eskiden Fakir bir oduncu varmış.Bir baltası bir ipi sermayesi olan.Ormandan kestiği kuru dalları pazarda satıp evine ekmek götürürmüş oduncu. Bir gün ormanın girişinde bir yılanı kartal yakalamış tam uçacakmış,oduncu tam bu sırada müdahale edip yılanı kurtarmış kartalın pençesinden. Yılan oduncuya minnettar kalmış. "Sen benim hayatımı kurtardın, bundan sonra seninle dostuz. gel benimle bu iyiliğine karşılık ben de sana bir iyilik yapacağım"diye oduncuyu alıp yuvasının olduğu kuyuya götürmüş. "Bu kuyu benim meskenim. Burada hazine var. Bundan sonra ormandan odun kesip taşıyıp satacağım diye yorulma.Her gün sabah evinden ormana gidiyormuş gibi çık bu kuyunun yanına gel. kenarına baltanın sapı ile vur. Ben sesi duyunca kim o diye sorarım. Sen de kendini tanıtırsın. Ben sana hazineden her gün bir altın veririm. o altını satar evinin ihtiyacını karşılarsın demiş." Artık o günden sonra oduncu her kuyuya uğrayıp dostunun verdiği bir altını kuyumcuda bozdurup evine yiyecek ,içecek, çocukları için giysi vb. alır evine götürür olmuş. Gel zaman git zaman bir gün oduncu hastalanmış. Hasta yatağında yatarken oğlunu çağırıp durumu izah etmiş. "Filan kuyuya git. Kuyunun kenarına vur. İçeriden kim o diye bir ses gelecek, o vakit ben oduncunun oğluyum de.O ses benim dostum olan bir yılana ait. Ona benim hasta olduğumu söyle. O yılan sana bir altın verecek o altını al. Kuyumcuya sat evimizin ihtiyaçlarını pazardan alıp gel"demiş. Oğlu babasının söylediklerini yapmış. Yılana babasının hasta olduğunu söylemiş. Yılanın verdiği altını alıp çarşıda kuyumcuya bozdurup evlerinin ihtiyaçlarını alıp eve gitmiş. Babası henüz iyileşmediğinden ertesi gün yine yılanın olduğu kuyuya altın almak için giderken gencin aklını şeytan karıştırmış. "Neden her gün bir altın için gelip gideceksin ,yılanı öldür , hazinenin tamamını al zengin ol. Her gün gidip gelmezsin,yorulmazsın" deyip gencin aklını çelmiş.Genç yılanı öldürmeyi kafaya koymuş. kuyunun yanına varmış. kenarına vurmuş. İçeriden "kim o "diye ses gelince. Genç "benim oduncunun oğlu"deyip baltayı arakasına saklamış.Beklemeye başlamış. Biraz sonra yılan ağzında bir altınla kuyunun kapısında gözükmüş. Geç baltayı sallayınca başını yana çekip kaçmak istemiş;ama balta kuyruğunun ucuna kıt değip birazını kesmiş.Yılan can havliyle dönüp gencin boğazından sokup zehir akıtmış. Genç ölmüş. Hasta babası, evde bekliyormuş. Hava kararmış,genç gelmeyince güç bela ormana gitmiş. Kuyun başına gelince gördüğü manzarayı görünce çok sarsılmış. bakmış. Oğlu ölü yerde yatıyor. Yılan bir kenarda üzgün duruyor. Yılana ne oldu diye sorunca yılan olanları anlatmış.Çok üzgün olduğunu söylemiş. Oduncu da çok üzülmüş. Yılana "bu durumda sen haklısın suç benim oğlumda. Gel bu dostluğu bozmayalım. yine dost kalalım" deyince yılan şu cevabı vermiş. "Bende bu kuyruk acısı, sende de bu evlat acısı olduğu sürece artık biz dost kalamayız"... tebrikler

Sevgili Aslı ne kadar kadirşinas bir yüreğiniz var. Onca hakaret ve kırılmışlığa rağmen halâ sevebiliyor ve aştan bahsedebiliyorsanız inanın barıştığınız zaman aynı hakaretleri tekrar duyacağınıza hazırlıklı olun. Nereden biliyorsunuz derseniz tecrübe diyelim.:)
Çünkü insanlar asla değişmezler sadece biz onları farklı bir kefeye koyarız.. ee ne demişler aşkın gözü kördür.... Şimdi görmüyorsunuz ama ileride daha çok acı çektiğinizde daha net göreceğinize hiç kuşkum yok.

İnşallah yanılırım canım.. Mutlu ol, mutlu kal her daim..
Sevgilerimle

Dilek USTA tarafından 3/24/2017 1:31:05 AM zamanında düzenlenmiştir.