itirafff

• 20 Mart 2017 Pazartesi 10:55:08

Hani böyle sen kimsin ne iş yaparsın, nasılsın iyimizsin ,nereden geldin , nerede yaşarsın gibi sorular sorarlar ya....Daha ismimi bile bilmeden atomun bile parçalandığı şu asırda cevap vermediğin önyargıları ile seni paralamalarına izin vermeden . Yâda iyiyim dersin ya aslında iyi değilsindir asıl onda maskeni takarsın. içinden bunlar kim sen kimsin ne hakla beni yargılıyor sorguluyor bunu adet töre insanlık kipesinin arkasına sığınarak yapıyorsun kim olduğum nerden nasıl geldiğime değil sen içinden gelen insanlığını kültürü töreni yaşat demek yerine sadece iyiyim deyip geçiştirirsin aslında o her halinden bellidir.
İlişkide karşılık esastır.. ..ama ısrarla görüşmek isterler. Bende aynanın’ karşısına geçip kendi halime gülüyorum sonra da insanların hallerine. Önce bir arkadaş ol bakalım biraz zaman geçsin tanı kimdir nedir öğren.. in midir Çin midir amacı gayesi nedir Yoksa sana ne ondan bundan, başkalarından el alem nedir yargılarından sen içinden geldiği gibi ol yeter bu yaşamda bu hayat sahip olduğun değerler san yetmez mi? .……
Birde ’’ İLKTANEM ’’ ve ’’ SONTANEM ’ler var ( seni seviyorum derler ya ). Onlar benim için her şeye bedel dünya bir yana dursun onlar olmadan bir hayat düşünemiyorum bile demiyor muyuz zaman zaman….işte senin tüm değerlerin karakterin ve yol haritandır kimin ne dediği ne yaptığı ne yaşadığı değil senin ne yaptığın ne yaşattığın ve aldığın yol önemlidir senin ve paylaştığın bireylerdir..
Kendime bile itiraf etmediğim taaaaaaaaaaaaaaaaaaa düne kadar hep alay ettim yaşantımla ve kendimle eğlendim yaşam filimdi bende başrol oyuncusu, senaryosunu ben yazmadım kabullendim sorgusuz sualsiz.
.. Nerede nasıl davranılacağını, her doğrunun her yerde söylenmeyeceğini hesap etmeden. Doğaçlama olduğum gibi bana biçilen rolü oynadım herkeste öyle kabul etti. Alkışladı belki popüler olamadım ama kendim olmanın gurunu hep taşıdım Oysaki şimdi ciddiyet zamanı, işte geçmişten geleceğe itiraf, Ne hesabını vereceğim günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyecek bir geçmişim... Ne hissettiysem onu söyledim, onu yaşadım... Yaşadığım bir tek an da bile pişmanlık duymadım...
Asla keşkeklerim olmadı... Hiç bir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım... Karşıma bazen gerçek yüzler,
Bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine hislerimle yaşadım... Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim, ya da asla birini severken karşılığını beklemedim ve sevilmeden de sevmesini bildim... Dostluğuma değer biçmedim, sevgime ise hiç bir zaman sınır çizmedim... Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim... Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım... Ama hata İnan’a mahsus dedim... Affettim, af diledim... Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi, ama ben onları yine de affettim... Onlar belki beni
Belki de içten sinsice güldüler... ama ; asıl unuttukları şuydu ;.
.. Ben aldanmadım... Aldanan her zaman kendileri oldular, fakat bunu anlayamadılar... Bir insan kaybının ne olduğunu bilemedikleri için... Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için... Oysa ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar... Kısa ve öz... ben buyum...