Hüzün dört dönüyor sokaklarda.
Kaldırımlar ıslak, su alıyor ayakkabılarım.
Hasta olacakmış gibi bir his var içimde.
Hüzün bir o kadar ağır basıyor bu günlerde.
Sebebini bilemiyorum.
İnsanlar havanın yağmuruna, güneşine göre güzel bir gün yada kötü bir gün derler ya.
İnanmam öyle şeylere.
Günün güzeli çirkini olmaz.
İnsanlarda öyledir işte.
Her insanın ışığı başkadır.
Nasıl yaşıyoruz diye sorguluyorum hayatı.
Atın üzerindeki adam hangi duygularda.
Yol üstünde ayakkabı boyayan adam.
Ne düşünüyorlar bilmiyoruz.
Adımlarım yorgun, argın.
Babamın asık suratlı halleri geliyor aklıma.
Anlamadan gelip geçiyor yaşam.
Bu yaşa kadar kazandıklarımız. Emeklediğimiz günleri satın alamıyor. Dünya acımasız mı desek.
Yoksa yaşadığımız her anı, yaşamayı mı denesek.
Özrü zayi etmişiz, saygı firarda.
Sevgi haketmeyene verilmeye başlanmış.
Kimse içindeki güzellikleri sunmuyor artık.
Yapmacık fikirler havada uçuyor.
Yalan dünya, yalan olmuş.
Vesselam...
(Çetin Korkmaz) 19.03.2017