bir gün her şeye veda mı etmeliyim ?

• 19 Mart 2017 Pazar 00:26:41

Bir gün her şeye veda mı etmeliyim ?

Bazen o kadar kırgınım ki ; hayata,yaşama.Yoksul düşmüşüm her şeye.Üzgünüm, hayatımda her ne varsa ,her ne olduysa.Anlatamadığım düşüncelerim,kelimelerim.Aslında anlattığımı var saydığımda içimde beliren eziklik,hassasiyet.

Nedendir diye sorduğumda cevap alamadığım bin bir düşünce,hisler,duygular.

Dünü sorguladığımda,buruk bir tat,geçen günlerin büyük hayal kırıklığı.

Görüntüde güçlü olarak görünsem de, değilim.O ince çizgide bir o tarafa,bir bu tarafa savrulurken diyemediklerim.İçimde yaşadığım, sevgiden öte diye adlandırdığım hayal aşkım.Karanlık geceler,yalnızlığım,parçalanan,şekilden şekile giren bulutlar,özlediğim şehrim,sevdiklerim.Bir daha göremeyeceğim canlarım,titrek yanan sokak lambaları,sessizce ağlayan ben,ıssız,küskün düşüncelerim.

Uzun bir yolculuk.Koşa koşa gittiğim hep bir türlü varamadığım inişli,çıkışlı,taşlı,engebeli yollar.

Zaman zaman uğradığım,içimde biriken, onlarca yükü boşalttığım,beklediğim,yazdığım,mesajlar verdiğim,bir türlü ulaşamadığım gizil dünyam.

Soğuk bir mart günü.Yine üşüyorum,sarınacak bir şey bulamayan ben.Hayatımı şekillendirmeyi beceremediğim,gönlü kırık,her şeye üzülen,aklımla yüreğimdeki derin düşüncelerim arasında kararsız kalan ben.

Düşlerimde yaşadığım,hep beni özlediğini hayal ettiğim masalsı dünyam.Mavili kelebeklerin ruhumda uçuştuğu,nerede olduğumu bilmediğim ömrümü tükettiğim ben.

Her bir şeyi yüreğime yara diye yer ettiğim, sonradan durup dinlendiğimi sandığım,hangi makamdayım diye düşüncelerimi esir aldığım, sıkıntılı günlerimin baş tacı ben.

Gözlerimin beklemekten yorulduğu,sabır diye diye ümit ettiğim mutluluğum.

Kırıldığım her an, her saniye, sukut edip, kendi benliğimde arandığım, yüreğimin içindeki derin sevgime sarılıp,bu günlerde geçer elbet bir gün veda ettiğimde diye hayıflandığım sırlı gecelerim.

Derin sevgiler beslediğim,
Yüreğimde büyüttüğüm,
Her yeni bir günde,
Bahar gibi yeşeren,
Bülbüllerin ötüp şakıdığı,
Güllerin açtığı,
Eşsiz hayallerim,
Bazen bıktığım,
Yelkenlerimi indirdiğim,
Sabahları yeniden sarıldığım,
Fark etmez dediğim,
Sensiz de yaşarım,
Diye teselli verdiğim,
Parmak uçlarımdan tutunduğum,
Sevdiklerim,…
Her şeyi bir anda unuttuğum,
Güzel sevgimin,
Beni anlayan,
Yine ben!
Ne eksik ne de fazla…