Kaldıramıyorum anlıyormusun güç yetiremiyorum. Sevgilisinin karşısına ilk defa çıkan liseli gibiyim ayağım da derman yok gururumu taşıyacak. Ben yazmasını çok severim aşığım şiire kitaba aşığım bir zamanlar sana da olduğu gibi anacak seni bitirdim ne istiyorsun yazılarım dan mahremimden gittin bitti aşkımı elimden almaya gerek varmı. Bir insan yazdığı günün birinde büyüyecek bir yazar olacağım diye çabalayıp başkalarından duyduğunu kendi yaşamış gibi yazması ve bunun günün birinde suç olarak seni mahkeme koridorlarında karşılaması oysa ben yazarken günün birinde bir imza gününde orda ki o suçu siz yaşamış gibi anlatmakta ki amacınız ne dir diye bir okurumca yargılanmak isterdim ama şimdi zabıtlar tutulmuş koridorlar hazırlanmış bir mahkeme hakimi soracak bunları. Hakkım helal olsun ama alma beni küstürme yazıya şiire aşka geçmişin hatrına iftira allahın mahkemesi daha çetin o elbet şahitleri çok yakında tutar. O elbet ameli de niyeti de çok iyi bilendir. Bırak ben daha kafamı kaldıramayayım bırak kadınlardan kaçayım bırak suskunluk benim olsun ama al iftiranı üzerimde kadınıma bile bakamıyorum sevdiğime eşime beni bağlayana hayatın yaşamaya değer olduğuna inandırana uzun uzun bakayım. Ne olur sa olsun iftira etmeyin kimseye siz kendinizi kurtarmak için belki bir çok hayat yakabilirsiniz.