0047 – RUHUMUN OĞLU - EN DEĞERLi VARLIĞIM

• 18 Mart 2017 Cumartesi 00:11:54

RUHUMUN OĞLU

"Ey ruhumun oğlu!
Her yerde dalgalanıyorsun,
Gece fırtınalarının dalgalarını
Şafakla yatıştırıyorsun.
Fakat acı günlerin köpüğü
Bulanık ve ağır
Fırlatıyor seni yeniden
Gecelerimin diplerine..."

Jose MARTI

Çeviren: Ataol BEHRAMOĞLU
Jose Marti

Bu şiirin Hz. İsa için yazıldığını iddia edenler olunca, açıklama yapma gereği hasıl oldu:

BENİM ŞÖVALYEM

"Sabahları oğlum
Minicik oğulcuğum
Kocaman bir öpücükle
Uyandırırdı beni.
Sonra bir atlı gibi
Otururdu göğsüme
Dizgin yerine
Tutup saçlarımı..."

"Şövalye, beni
Mahmuzlardı bağırışlarla
Ah, o şirin mahmuzlar
İki tazecik ayaktı..."

"Nasıl da öperdim ben
Tek bir öpücüğe sığan
O iki ayakçığı!"

Jose MARTI
Çeviren: Ataol BEHRAMOĞLU

Buradaki oğul da mı Hazreti İsa? Yani şairi sabahları öpücükle uyandıran, onu at yapıp göğsüne binen, saçlarını dizgin gibi kullanan, küçücük ayaklarıyla mahmuzlayan… O şövalye de mi Hazreti İsa’ydı? Şairin tek öpücük sığdırdığı minicik ayakların sahibi... O taze ayakçıklar da mı Hazreti İsa’nın ayaklarıydı?

Yani bu şair bir vatan şairi falan değil dindar bir adam mıydı? Din savaşı mı verdiydi hayatı boyunca? Hani hanımından ayrılıp oğulcuğunu yanına alarak gitmedi miydi Küba’ya?

Kafasına göre takılır Onur BİLGE… Aklına eseni yazar ya…

Arada sırada bazı şeyleri kasten değiştirir. İşine gelmez de ondan. O başka…

Mesela Efendi’si tektir. Başka efendi tanımaz. Şair, kendisine bir Zarif Efendi edinmiştir de bu Onur BİLGE’nin işine gelmez, o da kendi efendisine mektup yazar.

GÜZEL KOKULU ELLER

"...O minik ellerle,
Boynunda bir babanın
Büyülü bir gerdanlık gibi
Sımsıkı birleşen.
Eksik olsun zarif ellerin güzelliği
Ve güzel kokuları onların!"

Çeviren: Ataol BEHRAMOĞLU
Jose MARTI

Ya bu şiirindeki ölüyü dirilten hoş kokulu kadın ellerine Hazreti İsa’nın ellerini mi tercih etmiş şair? Yoksa babasının boynunda bükülü bir gerdanlık gibi sımsıkı birleşen o sevgili ve tek oğulcuğunun ellerini mi?

Önce şairin hayatını bir okuyun! Ondan sonra karar verin! At üstünde ekin biçmeye çalışıyorsunuz. Aldanıyorsunuz!

***

EN DEĞERLİ VARLIĞIM

Sen, özgürlüğümün simgesi olan bayrağım gibi baktığım her yerde biteviye dalgalanıyorsun. Ruhumun en karanlık gecelerinde, içimin kayalıklarıyla boylaşan fırtınalarının kudurttuğu dalgaları, gün doğumuyla sakinleştiriyorsun ama ne yazık ki içinde bulunduğumuz acı ve sıkıntılı günler o kadar kasvetli ki zifir gecelerin güneşi dağların ardına gönderdiği gibi seni yine karardıkça kararan ruhumun en ücra yerlerine atıyor.

Sana karşı kilitli tek kapım, kapalı tek pencerem yok. Sevgin, ruhumun en gizli yerlerinde dilediğince koşuyor, oynuyor ve ruh sağlığımı tüm zararlı dış etkenlerden koruyor. Sen olmasan, varlığınla teselli bulmasam, bunca ıstıraba asla katlanamam!

Benden uzak kalman gerektiğinde içim sıkılıyor ama yine de o tertemiz, masum, meleksi varlığını yanımda hissettiğimde ferahlıyorum. Gecenin karanlığını aydınlığa boyayan güneş gibi ufkumda belirip, içimi ferahlatıyorsun. Ruhumun karamsarlığını ışığa boğuyorsun!

Yanımda olsan da olmasan da her sabah kıyıları döven dalgalarla karşımda beliriyorsun. Güne seninle başlıyorum. Varlığının görünmez elleri yastığıma kadar uzanıyor, saçlarımı ve yanaklarımı okşamaya başlıyor. Güneşin parlaklığı değil beni ağır uykumdan uyandıran, hayalinin çocuksu aydınlığı…

Kim ne derse desin, özgürlüğümün sembolü olan bayrağım gibi her zaman yanımdasın, hep benimlesin. Nerede olursan ol, nerede olursam olayım, ruhen varsın ve her ihtiyaç duyduğumda yanı başımdasın. Başkaları için pek bir anlam ifade etmiyor olabilirsin. Bazıları için bayraklar birer bez parçasından ibarettir ama sen benim için öyle değilsin. Onlar özgürlüklerin de farkında değildirler. Ancak kaybettiklerinde idrak edebilirler. Oysa sen benim için canımdan daha değerlisin. Varlığımın sebebi, özgürlüğümün sembolü gibisin! Vatansın, Milletsin, her şeysin, her şeyimsin!..

Seni düşündüğümde, ışıl ışıl gözlerinle pırıl pırıl yüzünle beliriveriyorsun. Sert rüzgârlar, güçlü kollarında taşıyarak getiriyor hayalini bana. Gözlerine her baktığımda gözlerim kamaşıyor. Bakışların gözlerimi yakıyor. Varlığının sıcaklığıyla ısınıyorum. Yüreğim sevinç doluyor. Kıvançla donanıyorum.

O emsalsiz bakışlarını gecelerimin sessizliğine, yalnızlığımın ıssızlığına serpiştirmişsin. Yıldızları toplar gibi topluyorum. Birer ateş parçası gözlerin… Kor bakışlarınla aydınlanıyorum. Bakışların engin bir deniz… Okyanus… Bakışlarında altın sarısı ekin tarlalarının bereketi… Yalnız ben hasat ediyorum.

Sen benim ülkemin bayrağı gibisin, bir tanem! Baktığım her yerde sevinçle el çırpmakta, kıvançla dalgalanmaktasın.

Sen benim hasretim, tek tesellim, en güçlü dayanağımsın!

Onur BİLGE
ŞİİR FISILTILARI - 0047