BELKİDE OLURDU

• 6 Mart 2017 Pazartesi 01:52:58

Şöyle çekilirim kenara da düşünürüm sessizce.
Çocukluğumun masumluğu gibi olsaydı yaşam.
Acaba dayanır mıydı acılara yüreklerimiz.Ellerimiz titrer miydi saçlarını okşarken sevdamızın.
Masumluk çaresizlik mi? Sevecenlik mi?
Onu da bilmiyorum ya.
Hani düşünmenin hududu mu var.
Düşün düşüne bildiğin kadar. Enine uzununa bütün ayrıntılarını masumluğun.
Çocukluk masumdu gerçekten.
Bir yürek isterdi yüreğinde.
Bir el isterdi elinde.
Hele bir de saçlarının okşanması. Hele bir de gözlerinin içine sevgi dolu gözlerin bakması.
Kaçmazdı çocukların anlayışından.
Onların dünyaları kocamandı. Çocuktu yürekleri fakat büyüktü dünyaları.
Yaşamları masumdu sadece.
Sevecenle karışık .
Ve bir kendime gelirim dalmışken
Derim ki : Yaçam çocukluğumun masumluğu gibi olsaydı
Aşk yakar mıydı yüreklerimizi.
.......2017/mart/ BARUKOĞLU İMSAK.