Aslında Karadeniz erkeğinin şakacılığını kıvrak zekâsını
Bindiği uçağın arızalanan motorunu havada tamir edip
O uçağın düşmesine engel oluşunu anlatmama gerek yok

Ya da
Denizin üzerinde uçarken
Uçağı alçak uçuşa alarak
Pilot penceresinden kolunu denize sokup
Denizden nasıl hamsi balığı tuttuğunu da anlatmama gerek yok

Hatta ve hatta
Rize de çarptığı kadını
Arabanın kaputunun üzerinde
Trabzon’a kadar getirip
Abla benim yolculuk bitti sen ne zaman ineceksin
Diyecek kadar esprili olduğunu deşifre etmem de hiç gerek yok

Şaka bir yana
Karadeniz erkeği
Kadını çalıştırır kendisi yatar denilse de
Aslen böyle değildir
Kendisi çalışır çabalar kadınını yormaz

Çalışkandır zaman dursa o durmaz

Namerdin karşısında
Mazlumun yanında
Sözünün eri
Evinin reisidir

Dere tepe demez
Köprü falan dinlemez
Koşacaksa koşar
Karşıya atlaması gerekiyorsa atlar
Horon denince iliği kemiği titrer

Yediği ekmeğin kıymetini bilir
Dostunun yolunda da ölecek kadar vefakâr
Kendini feda edebilecek kadar güçlüdür

Aceleci değil
Olaylar karşısında sakin ve pişkin
Silahına düşkündür

Genellikle uzun burunlu Mavi gözlü
İnce yapılı bıçkın
Şalteri atınca
Karadeniz gibi hırçındır

Haramda asla gözü olmaz
Hakkı korur
Namusunun bekçisidir
Dikleşmez dik durur

Dumanlı havadan nem kapar
Pireye yorgan yakar
Haksızlıklar karşısında kudurur

Duysa ki bir yerde bir ahlaksızlık var
Namusuna zeval gelmiş
Bu her kim olursa olsun
Karım kızım demez
Çeker silahını basar mermiyi
Adamı alnının ortasından vurur

Gururundan asla mı asla taviz vermez
Sevince tam sever…

Vatanına bayrağına Ölümüne düşkündür
Onuru için ölür….... Bilal KARAMAN