SONSUZA GİDEN BELİRSİZLİK

• 24 Şubat 2017 Cuma 21:30:50

İnsan,
Takip edebilmeli ağzından çıkanı.
Sorumludur,en çok da ağzından çıkandan sorumludur insan. Çünkü, insanın şerefidir söyledikleri. Mutlu ya da üzgün,sinirli ya da sakin... Ne söylediğini bilmeli insan,hiç yoktan çalışmalı.
Söyledikleriyle ilerler insan ya da yerinde sayar işte. Tabi bir de gerilemek var ki en vahim olanı bu sanırım.Siz, siz hiç bir anda en dibinde oldunuz mu günlerin,saatlerin? En büyük ’keşke’niz
ne içindi mesela? Söyledikleriniz,söylemedikleriniz ya da söyleyemedikleriniz, hangisiydi?
Benimki ’söyleyemediklerim’ için oldu.
Hayatın ne sunacağı belirsiz gerçekten. Sürpriz yumurtanın içince oyuncak vardır, bilirsin. Sadece, nasıl bir oyuncak, bunu bilemezsin. Sürpriz olan budur. Oysa hayat... Rotası belirsiz bir gemi...Meçhule doğru yol olan,kaptanı olmayan. Belki de limanlarda ’kaptanını’ arayan. Peki ne yapacak ’kaptanını’ bulduğunda? Kaptanını alıp meçhule beraber mi gidecek yoksa ’kaptanım sensin evet ama...’ deyip el mi sallayacak yüreğini orada bırakarak ? Yolculuğu nasıl olacak ki o zaman,kaptanı olmadan? En garibi de ’kendisi’ olmadan... Dedim ya, hayat belirsiz işte.
Sonsuza giden bir garip belirsizlik hali...’EN’leri bir anda yaşatıveriyor sana, sen bile farkında olmadan. ’Nasıl?’ demeye fırsat vermiyor sana hayat. Sen de sorgulamıyorsun zaten o an. Sadece... Yeniden, yaşıyorsun adeta. Kış mevsiminde ufak bir bahar hali yaşanır ya hani. Sıcağı gören ağaçlar çiçek açar,yeşillenir etraf... Onun gibi aslında. Bir bakmışsın, bahar gelivermiş, baharı getirmiş sana, senin kalamadığın. Sen çiçek açmışsın ama farkında değilsin. İşte o ’ufak bahar hali’ son bulduğunda anlıyorsun sen çiçek açtığını. Üşüdüğünde,ısınacak yer bulamadığında anlıyorsun. Ama ne fayda...Gelmiş bahar, sana çiçekler açtırmış... Sen fark etmemişsin bunu. Söyleyememişsin mevsimin kış olduğunu. Baharın güzelliğiyle kışı düşünmez olmuşsun. Ama bitmemiş işte kış. Oysa ki kış bitecek öyle gelecektir bahar. Söyleseydin belki bahara ’henüz kış!’ diye. Gelmeyecekti o zaman, sen de açmayacaktın çiçekleri,yeşilleri giymeyecektin... ’Neden ?’ diye sorduğunda ise kendine cevap veremiyorsun değil mi çoğu zaman. Garip işte...

Doğruyu söyleyebilmeli insan, kırmadan, zarifçe...
Dedim ya,
Söyledikleri şerefidir insanın.