Tam olarak bilmemekle beraber biraz da çekingenlikle bir konuya yorum getirmek için söylenen sadece bir kelimedir, “bence”.

Karşıda ki kişiye sende yorumunu yap açık açık söyle veya görüşüne saygı göstermek gerekir gibi düşüncelerin kısa şekilde söylenmesidir. “Bence” diye başlanırken söze o an için konuşulan konu hakkında çok farklı yeni bir fikir ortaya sürüleceği gelir. Tabi ki “bence” kelimesini söyleyen kişiye göre değişir düşünceler. Bazı kişiler söze “bence” diyerek başlayıp sonuçta parlak bir fikir sunarken, bazı kişiler ise aksine alelade fikirler sergiliye bilir. Lakin her ne olursa olsun o kişiler “bence” ile söze başladıklarından sadece kendi görüşlerini açıklamışlardır. Genel açıdan baktığımızda milyarlarca düşüncenin tek kelimesidir, “bence”.

“Bence” denildiğinde aklımıza, sabit fikirli bir adam, bir çiftçi, bir öğretmen, bir öğrenci, bir mimar, bir psikolojik hasta, filozof, bilim adamı v.b. gibi şahısların, parmak izlerinde ki farklılıklar gibi, düşüncelerinin de farklılık gösterdiğini görürüz.

Yer çekimi kuvvetinden, dünyanın geoit olduğuna kadar bütün buluşlar anlatılırken veya ifade edilirken “bence” kelimesi ile söze başlanır. Tıpkı bir kapı anahtarının kilidi açarken çıkardığı ilk “klik” sesi gibi düşünce anahtarının yeni kapıları açtığında çıkardığı ilk sestir “bence”.

“Bence” fikir sunan tüm düşüncelere sağlam bir kalkandır ve bence “bence” olmayan bir ben bugüne dek olmamıştır ve de olmayacaktır.