YARIM SURIYE OLDUK

Offff ki offfffffff usta... İçimi yaktı fotoğraf. Ülkemden manzaralar, yüreğimizi yakan, bizleri derinden yaralayan bu fotoğrafı görüp de kederlenmemek mümkün değil. Bir tarafta, modası (!) geçmiş deyip, yepyeni, kullanılabilecek eşyaları çöpe atan insanlar... Bir tarafta yokluk, ama onurlu bir duruş.
O çocuğun annesi babası da çok üzülmüştür. Dikişi belki de annesi dikmiştir. Babası dar gelirli, fakirdir kim bilir. O onurlu çocuk büyüyecek, karakterli bir insan olarak ülkemize hizmet edecek. Bundan asla şüphem yoktur...

Duyarlı yüreğine selam olsun ustam.

Saygılarımla.

Yüreğinize sağlık.

Kesinlikle öyle...
Mahallemizde cami yapılır. Ufak tefek bağışlarla yürür inşaat ve neredeyse 10 yılı bulur...
Ve arada kendi camimiz yerine Rusya'daki bir cami için para toplanır...
Peki bu caminin olduğu yerde Müslümanlar yok mu?
Cami yapıldığına göre var demektir.
Onlar neden bizim gibi bağışlarıyla camilerini yapmıyorlar.
Diğer bir konu...
Neden başka ülkelerdeki Müslümanlardan bizim camimize yardım gelmiyor...
Ne hikmettir ki bu yardım kampanyaları seçim öncesinde daha sık oluyor.

halimiz aynı gelenler ki gidenleri arattı
ne aydınlık vaad edenler dağıttı karanlığı
ne mağdur olanlar gücü eline geçirince hatırladı vicdanını
ha hasan ha kel hasan biri kırmızıydı diğeri yeşil biri bıyıksızdı diğeri bıyıklı
gelen yedi giden yedi ve evet bu ahir zamandır ahir zaman
bizim çocuklarımız üniversiteye girebilmek için gecesini gündüzüne katarken 500 bin damızlık arabı sınavsız sokacaklar üniversiteye benim kardeşim hala doğuda g.doğuda tezekle ısınırken damı akan evde otururken tokileri peşkeş çektiler ülkesinden ardına bakmadan kaçan yığınlara

özür dilerim biz çok hümanistiz unuttum biran biz sokakta kalırız çocuklarımız varsın üniversiteye giremesin hümanistiz çünkü dünyanın tüm mağdurları ülkeme gelsin çok büyüğüz güçlüyüz din kardeşiyiz bakarız hepsine
doğruyu söyleyince de taraf oluyorsun ki oy bile kullanmıyorum ben referandumda sandığa bile gitmeyeceğim hepsinin canı cehenneme
nasıl bir devirdir bu anlayamadık hala

hani ne demişti Sakarya'nın şairi;


Aman efendim, aman!
Galiba Âhir Zaman!
Manzarası yurdumun,
Tufan gününden yaman!
Göz görmez aydınlıkta;
Asümanedek duman.
Yer dumanmış ne çıkar,
Duman dolu âsüman.
Türk evi delik deşik;
Yıkı dökük hânüman.
Duraksız itiş kakış;
Süresiz karman-çorman.
Anne çocuk doğurur,
Köpek soyundan azman.
Beyinler zıpzıp kadar,
Mideler koskocaman.
Aziz fikir buğdayı,
Katıra mahsus saman.
Boş lâf, hep dalga dalga;
Uçsuz bucaksız umman.
Hayvanlık orkestrası:
Eşek, birinci keman.
Orman keleş, nebat kel;
Nebat adamlar orman.
Midelerde ihracat,
Günde beş milyon batman.
Milli servet matbaa,
Bilmem kaç milyar harman.
Yangın evinde satranç;
Plân, reform ve uzman.
Tam bir buçuk asırdır,
Maymunlardan eleman.
Bizdeki hale nispet
Maymun taklitten pişman.
Hangi yol Türke uygun,
Hangi parti tercüman?
Çıkamaz meydanlara;
Camide mahpus iman!
Silah küfrün belinde,
Küfrün elinde, ferman.
Cehle sorarsan ilim;
Zehre sorarsan, derman.
Rahmet, meçhul kelime;
Bilinmez isim, Rahmân.
Kutsal kitaptır fuhuş;
Ahlâk, okunmaz roman.
Tarih, kontra gerçeğe;
Hürriyet hakka düşman.
Millete kasdedenin
İsmi milli kahraman.
Yere batsın bu dünya,
Bu dünyadan hayr uman!
Genç adam, at yorganı!
Sana haram, uyuman!
Aman, efendim aman!
Efendim, aman, aman!

Necip Fazıl Kısakürek

saygılarımla...

Hâlâ uzun uykularda olan, "aman sende"ciler ve de tuzu kuruların olduğu bu karmaşa içinden ne bekleyebiliriz ki?!

Okumadan, bilmeden, cahilce bir şeylerin arkasından giden toplum olarak buna lâyığız demek ki...

YAZI YÜREĞİMİN AKLIMIN VE SÖYLEMEK İSTEDİKLERİMİN SESİYDİ SANKİ...
ÖMRÜNÜZE BEREKET..