Erken gelmişim dünyaya demekten kendimi alamıyorum .Sınırsız güzellikler sunan teknolojiyi gördükte iç çekmemek eldemi .?
Ne zor imkansızlıklarla yol almışız , tel yok tv yok internet yok kitap almamız bile kısıtlı ,yoklar içinde büyümüşüz. Kese kağıtlarının yapışkanlarını suyla açıp okuduğum dönemler, rahmetli titiz annemden işittiğim azarlar şu odanın hali ne diye duyduğum sert sözler kulaklarımda çın çın çınlar.Ķütüphaneye gittiğimde adaya tatile gitmiş gibi olurdum. zor koşullara rağmen çok mutluydum, yılgınlığı sevmeyen ruhum vardı.

Teknolojiyle tanıstım geç kalmışlığımla, ışıklı sayfalarda tuşa basmakla her sorunun cevabi emrinizde. Teknolojinin yararlarini saymakla bitmez. SOSYAL MEDYADAmiz var artik, buyuk bir okyanus girince kayboluyoruz ,saatlerin nasil gectigini farkina bile varamiyor insan okumaktan. Aklımıza gelen her konu paylaşılıyor, güzel ve yararlı paylasimlar her birimize pozitif duygular yüklüyor.

Gectiğimiz günlerde gecenin geç bir saatiydi bir yemek masası paylamisi yapmıslar vallahi Halil İbrahim sofrasi masada yok yok. BIR YORUM ILGIMI CEKTI HAMILE BIR BAYAN .UYKUM KACTI NETE BIR BAKAYIM DEDIM,IYICE UYKUMU KACIRDINIZ VALLAHI GECENIN BU SAATINDE canim cekti demesi içimi sızlattı benim.Bu yorum icime kurşun gibi çöktü inanın, masamizdaki yemekleri restoran gibi sergilememiz bana çok itici geliyor, hamile kadinlarimizi, imkansızlıklar içinde yasayanları düşünmemiz gerektiğine inanıyorum. Bu da benim sosyal medyada paylaştığım.

Beş çayı masam. Sevgilerimi bıraktım!
Oya gedik
Suadiye Kadiköy