mevsimler

• 12 Şubat 2017 Pazar 10:33:31

sonbahar,

herhangi bir solgunluğun dansedişidir zaman.artı değersiz ünlemler yerleşir umudun diş kovuklarına.rüzgarın perdesinde emeller ölür.
resimler ölür,rüzgarlar ölür.doğaçlama rengine bir avuç sevgi dilimi mezarında şaraba durur.kötücül kentlerden asitler fışkırır bir hüznün dölyatağına.kadınlar ölür buğu kokulu yarın özleminde.
binde bir ihtimalin silüeti görünür ruh sarkıtlarında.ellerim üşür dokunulmazlığa çember açarak.peygamberler çoğalır farksız okyanus çöküşlerinde.midyeler kanar kanar tuallere düşer,resimler
kumsallara durur ibadet edasıyla..

kış,

1.
bir mağaradan geçti ömrüm susuz bir karanlık reaksiyonundan.karşılığı aksiyon olan sönmüş bir beyazlıktan.arta kalan ellerin kanından huzur içti melisa ve olduğu yerde aşırı dozda öfke alarak intihar güncelledi.havada saçılan paraların rüzgarın etkisiyle tüm mantıksal borçları kabarttığı görüldü.
erlerin mektupları görülmüştür yazdı filmde son yerine..
2.
demagojik bir günde yağıyor denklemler.bugün gölgeler ordusu pisuvarda sabahlama günü.bugün kanın pıhtılaşma günü.bugün yarınki özlemle kucaklaşma günü.
gün dönerken yeşil manifestolara.ibrahimin son kurbanı yıkanıyor bulutta.cenaze konvoylarında isyanım yıkanıyor ve soğuk,ve düş gibi,ve gricesine,ölesiye sevişmiş resimlerin üstünde medusa bilgeliği.çıplak..

ilkbahar,

1.
danset benimle ey kurulu olana karşı gelen kurumsallık.bir süzülüş gibi o sonsuzluğun elleri,elleri.bahar kesilmiş gözleri.ağlamaya hazır güneyi,rengi,bağımsız düşleri.
kafam sinemaskop çekiyor günceyi.
2.
beynim bir müzik sesini patlatıyor evrene.cesur bir yeni dünyada cinsel oyunlara tutuluyor gelecek.belirsiz bir olumlama içinde intihar ediyor diyalektik.ve sarmal bir labirentte güneşler batıyor.ufuk ameliyat oluyor eksi ikinci katlarda.bozuluyor yükselişi.teni harap oluyor cevherden değerli dokunuş hissi.
3.
beyni zonklayan bir gezegen maviliğinin ucu olmayan prensliğinde sabahlıyorum.bilyelerim ışıl ışıl çocukluğumu sarıyor tövbelerime.bu akşam yine alkolle yıkanıyor zincirlenmiş ruhum.
kafam siyah beyaz çekiyor günceyi..

yaz,

1.
yaz deftere,yaz tüm aşkları,yaz magma kokusu toprağı.her yer kuru ve sıcakken bu cehennem ve cennetin alev kokusu.orgazma kokuyor bir kızıl saçlı sevdanın bacak arası.sıyırıyor dünya kabuğu danseder vaziyette.yürekten bir delik,içine delilik tohumları doluyor.masmavi gökyüzü soğumuyor.soğumuyor umudun taştan sertliği.mesnevi ve manevi yumuşaklık ardından çıkan fırtınanın
bilinmez kuyusunda bir zafer sarhoş oluyor boğularak..
2.
tunç bir savaşın mertliğinde denilen
zamandır oysa kubbelere yenilen
3.
sel kalır sarsıntılarda kayıp sessiz kahramanca, sevgice, kahırdan susan korkulukların sayesinde kalıplar seda kurtarır senelerce.kalan seslere kulak sahibi kavaklar sadelik katar sorguyla..
4.
ört üstümü dört düş.sembollerden gel ve kafama dolaş.
bir zepline binmek istiyorum saydam amca.hadi beni oraya götür.gökyüzünden düşmek istiyorum keşif yaparken.alman kırmızısı ve siyahında sallanan bir seks güncesi doğacak gün doğumunda.
batacak güneş yağmurdan kaçarcasına,ıslanacak ve sönecekmiş gibi.umut kendi çemberini yaratacak kahirenin mor gülleri gibi.emsalsiz bir evren kuşkuları şutlayacak kana giren cinsel rötuşlarla.
gökkuşağı doğuyor...