Pazar Kahvaltısı

• 3 Şubat 2017 Cuma 23:43:32

Ocak ayının son demleriydi. Dışarıda hafiften kar yağıyordu. Bir yandan da güneş yalancı bahar misali gülümsüyordu.

Uyandım. Ailece güzel bir Pazar kahvaltısı yapalım istedim. Ocağa çaydanlığı koydum. Patatesleri soydum. Eşim çamaşırları astı. Masayı hazırladım. Bir yandan buram buram kızartma kokusu evi sardı. Bunun adı ‘’Mutluluk’’tu. Kaşarlı yumurta da yaptım. İşte, hepimiz masanın etrafında toplanmıştık. Soframızın ortasına taze karanfillerimizi de unutmadık. Televizyonu açmadık. Suni gündemlerin bizi meşgul etmesine izin vermedik. Ailemizi konuştuk, şakalaştık, dertleştik… Harika bir sabahtı. Eşim ”haydi söyle” diye mırıldanmaya başlayınca, kızım şarkısını telefondan açtı. Eşim ile göz göze eseri dinledik. Kuşlarımızın cıvıltısı da fon müziği misali, muhabbetimizi zenginleştiriyordu.

Bizim evimizin de bir sürü problemi var. Asıl mesele yaşanan sorunları muhabbetin içinde eritebilmek… Sorumluluklarını yerine getirmek, Anne -Baba olmanın bilincinde olabilmek, dayanışma ve yardımlaşmayı diri tutmak… Ve her ne yaşanırsa yaşansın nikâh kıyılırken gemileri yakmak gerek…

Bu devirde Aile kurumunu ayakta tutmak, demirden leblebi çiğnemeye benziyor. Bunca boşanmaların arttığı bir zamanda evli kalmak ödül almayı hak ediyor.

Kıymetini bilmek gerek babaların

Ellerini öpmek gerek anaların

Sevgiyle bakmak gerek kızların

Değerini bilmek gerek yuvaların.

Mihrican ULUPINAR

ilahiask.wordpress.com/
[email protected]

24.01.2016 Pazar