KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
TÖRE
Bu töreler can alıyor ey hocalar, ey namus bekçiliğine soyunan kendini adamdan sayan zavallı mahluklar! Daha dün, gençlik baharında ölümü seçip hayattan vazgeçeni gördük. Ölmeden cehennemi yaşatıyorsunuz bu aldatmaca öykülerinizle. Her doğan keder mahkumu olarak mı doğar bu coğrafyada?
Daha bitmedi mi bu çağdışı hayat kanunlarınız? Daha bitmeyecek mi bu zülümleriniz? Yağlı ilmiklere mecbur saydığınız bu töre cinayetlerini
‘’bu cinayetler hepsi sizin eserinizdir’’
Birde ağlarsınız kendi ellerinizle yok edip öldürdüklerinizin arkasından.
‘’Nede masumca hoş görüşleriniz’’
‘’Nede kahpece vurdum, duymazlığınız’’
Hayatı dar alanlara çevirip intikam içgüdülerinizle ahlak dışı insani görünüşlerinizle iğreniyorum. Ey babalık sakal uzat, hacı ve hoca kimliğinizle karar ver, destur senden infazlar yarına kalmasın vicdanın rahat cennet düşlerinle rahat bir uyku çekersin! Yatakların çivilerden ama fark etmez kadar hissizsin de ondan.
Daha dün bir infaz kararı aldınız. Bir metre toprağın bedeli 10 can almakmış, kılıfına uydurarak, namus kavgası diye.
Mutluluk zincirlerin halkaları kopuk kimi halkasına kader dedik katlandık boyun eğdik, kimi halkasına imkansızlık dedik ve savaşmaktan vazgeçtik; Mutluluğumuzu çalarak, günahlarımıza girerek adına töre dediler! Karşı geldik ölümle sınadılar, soğuk kurşunların izbelerinden, aba altında hep dayak gösterdiler.
‘’sen Müslüman evladısın töreye, adetlere karşı mı gelirsin? Tövbe de, aşk, sevgi senin neyine? Dediler.
‘’Kaderini bil kıymetini bil bu canın’’ dediler ve mahkum ettiler gizli tenha köşelerden gözyaşlarıyla acı tohumları ektirdiğiniz, o yüreklere birer intikam kalır, yaşamaya dair. Namus dediler kısmetin buymuş dediler, aşk, sevmek senin neyine? Aman dikkatli ol her yanlışın bedeli cehennemden ödersin dediler.
‘’Benim mutluluğumu kiraya verilerek mi? Baskılara , dayatmalara göz yumarak mı? Törelere boyun eğerek mi? Cenneti bulacakmışım! Ben cehennemi şimdiden yaşıyorum dediklerinizi kabul ederek!
Z.DEVRİM
YORUMLAR
güzel konular seçip kaleyi içten fet ediyorsun.
öncelikle duyarlılığından dolayı kutluyorum seni
sonra yazını begendiğimi söylüyorum :)
okurken bir an sonuna kadar okumaya yüreğim
el vermeyecek diye düşündüm ve ''sarayı taşlamak''
filminin görüntüleri geldi aklıma yani hissettim.
klavyene sağlık.
KIRSALDA ZORDUR HAYAT... HELE DE KADIN OLMAK...
Kırsalın kaderidir belki...Ama nedense yaşam zordur buralarda,ağırdır...Hayat öyle ağırdır ki,. taşıyamaz bedenler bazen... Yıkılıverir hayat tıpkı bir çınar gibi üzerlerine insanların...
Çok dinledim böylesi hayatları...Öykü gibi ama değil.'''' Bir varmış bir yokmuş ''''gibi başlayan, ama gerçek olan yaşanmışlıklar dinledim acı çekmiş ağızlardan...
Kırsalın kaderidir belki...Uzaklara su taşımak...Yarınların belirsizliğinde hayata nasırlı ellerle dokunmak...Mutluluğu toprağın esmer yüzünde aramak...Çıplak ayaklarla hayata gülümsemek...
Kırsalda zordur hayat...Henüz anne karnında berdel olmak... Tıpkı ali gibi.Diğerleri gibi...Henüz öğrenciyken evlendirmişlerdi onu.Hayata daha çocuk gözlerle bakarken evlendirmişlerdi bile onu...Kendi çocukluğunu henüz yaşayamamışken,çoluk çocuğa karışmıştı.'''' Kaç kardeşsiniz ''''diye sormuştum ona.
''Kızları da sayayım mı'''' demişti.''''Say''''demiştim.
''''Ne varsa say''''...Demek kız olmak ,kadın olmak daha zor muştu kırsalda anlaşılan.Erkek erkekti sonuçta ne de olsa erkek...Peki,ya kadınlarımız?Kızlarımız?Onlar da insan değiller mi?Biz saymasak bile onlar var.Yaşamın kuytusunda da olsa var..Soluk alıp soluk veriyorlar...Duyguları, senin benim gibi sahici...Sen saymasan,ben saymasam bile onlar var.Varsın sen yine öyle say...
Kırsalın zorluğunda birde kadın olmak vardı demek...Düşünmek bile istemiyordum .Töreler,zoraki evlilikler,gözümün önünden tıpkı bir film şeridi geçip gitmişti..Demek kuytusunda bir ömrün,çığlığı,
sessizce çıkan ve de belki de duyulmayan,hayatlar vardı işin sonunda heyhat!...
Ne acı, eziliyordu, büzülüyordu işte . Hayat adını verdiğimiz pranganın dişleri arasında hayatlar...
Kaderidir bizim kadınların ,yazgısıdır,kuma olmak,
atılmak yaşamın bir kuytusuna bir ömrün...Ama neden?Neden bu yazgı bizim kadınlara hep…? Neden?
Kadınlarımız...Başına gelen aklına gelmez mi?Anlatsam anlatabilir miyim seni?Ve yahut,seni anlayabilir miyim ?Susuyorsun .... Susuyorum...Susmak belki de en iyi kaçış yolu kim bilir?Her şeye kalbiyle değilse bile, diliyle“evet”demek...14’ündeki evliliklere,zoraki evliliklere,yarınlara,yarınların dehlizlerine “evet” demek… Neden…?Kırsalda zordur hayat...Hele de kadın olmak… Daha da zor...
aynı dili konuşuyoruz dostum aynı dili....
tebrikler devrim...
sevgi ve saygılarımla...
li_la
hüseyin gümüs bence bir fikir belirtmis.
ama dogru belirtmis.
sinema ve televizyonlarin durmadan yaptigi yanlisa
arkadasimizda düsmüs ki;
bu onun kabahati degildir bence.
ögretim üyeside ayni kullanir bu kelimeyi en cahilide.
sadece okudum.
bence fazla olmustu yazi.
ama bence.
.......f.s.m
f.s.m tarafından 1/25/2007 6:51:04 PM zamanında düzenlenmiştir.
''Aman dikkatli ol her yanlışın bedeli cehennemden ödersin dediler. ''
Ne kadar şanslısınız..
Halbuki bir çok kadın bu bedeli; cehenneme çevrilen dünyada yaşatılmayarak ödedi.
Erkeklerin sözü geçtiği Ataerkil bir toplumda..
Üzgünüm..
Teşekkür ederim.
Güçlü kalemine ve bir o kadar da güçlü yüreğine tebriklerim yoldaşım derim!
Sevgimle kal..
Ki saygımdasın.
