2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1047
Okunma
Az önce uyandım ben de. Dört yıl geçmesine rağmen gözlerim yine yatağımın sağ tarafındaki boşluğa yöneldi. Seni görmek istedim ama nafile. Gayri ihtiyari diğer odalara koştum; mutfağa, banyoya, oturma odasına falan.. Olur da bir mucize gerçekleşir de gelirsin düşüncesine kapıldım. Her zamanki gibi yani!
İnsan her gün özleyince yoruluyormuş, onu anladım. Her gün bekleyince gözler uykusuz kalıyormuş, bunu da anladım. Ama sevilene hep yazılınca gelir mi, bilmiyorum.
Bundan sonra yazmayacağım sana
Biliyorum belki de dönmeyeceksin bana
Bunlar son satırlar olsun
Zira sen yoksun!
Cevap Yaz