yıkılış

• 20 Ocak 2017 Cuma 10:30:11

Parti binasına yaklaştım.kapıdaki görevlilere kimliğimi gösterdim.içerde bir koşuşturma vardı herzamanki gibi.görevli başını çevirip bakmadı bile.geçip gittim alarmlar zar zar öterken.silahın kabzası ılık,hissediyorum.silahlar terli,düşler bugünümü çalıyor.şirsel yıkılışlar başlayacak birer birer.

Bakanın odasına girip bacak bacak üstüne atıyorum ve pahalı bir cigara tellendiriyorum.suratına üflüyorum ilk dumanı.bir zarf uzatıyorum.zarfın içi bakanın hukuk dışı icraatların ispatı belgeler ve seks kasetleriyle dolu.ceketimin üst cebinden bir kagıdı görünür şekile cebin üstüne çıkartıyorum.kağıtta “bakan istifa et! Yazıyor.bakan beyin suratı muşmulaya dönüyor.

Odadan çıkmak içi kalkıyorum ve son hareket olarak tabancamın sürgüsünü “şak!” diye çekiyorum.hızla uzaklaşıyorum oradan.

Arabama biniyorum ve ve koltuğun altına gödüğüm uyuşturuculara tekrar göz atıyorum.bugün hava müthiş soğuk.bir şiir yazıyorum aklımda. camın buharından damıttığım bir şiir.ceketimdeki banknotlar beni şiir gibi sıkıştırıyor.

Kalabalık caddeden sola sapıyorum.bay egemenle görüşmek için villasına gidiyorum.ani olarak başıma bir ağrı giriyor.stresin tapınağında bir ağrılı başım ve ömrüm benim.arabamdaki on torba uyuşturucuyla dürüst olmayan bir stres yaşamaya çalışıyorum.ebedi olarak yaşıyorum gelgitlerde.

Villanın önünde bir grup etrafımı çeviriyor.beni arabadan çıkarıp bahçeye sokuyorlar.”n’oluyor “ demeye kalmadan zaman kafamda bir silah ılıklığı hissettiriyor.

Karşımda bay egemen gülümsüyor.arkasını dönüp giderken “vurun!” diyor.
Egemen olan yine deri değiştiriyor.
Titriyorum cebimdeki banknotlarla beraber...