DARALAN HAYATLAR

• 19 Ocak 2017 Perşembe 00:32:25

nsanların hayatı tek düze olabilir.Yada çok değişken.Bazıları bu konuda muhafazakardır.Yaşadıkları ortamı değiştirmezler.
Bendeniz de öyle insanlardan biriyim.İşim ve kitapların arasına sıkışmış bir hayat.Geçenlerde Hilmi Yavuz’’un edebi portreleri anlatan bir kitabını okuyordum.Daralan hayatlara örnek Behçet Necatigil den bahsediyordu.Konu dikkatimi çekti.Uzun kış mevsiminde kısada olsa hayatımda bir değişiklik yapmalıydım.Bu düşüncemle en uygun Ankara’’daki düzenlenen kitap fuarıydı.Kitaplar arasında bulunmak bana keyif verirdi.Ama en çok da sahaflar bölümünü seçerdim.Nedensiz,sanki o zamanları tekrar yaşamak gibi.

Kış gününün sabahında Ankara yoluna düştüm.Terminale gitmek için halk otobüsü bekleyen yolcular vardı.Duraklarda,hayat böyle birşeydi,bir daha beraber olamayacağın insanlarla kısa süreliğine aynı yolda yoldaş olmak gibi.

Akşama yakın saatlerde ancak varabildim kitap fuarına.Kalabalık bir insan topluluğu.Kimi kitaplara bakmak için,kimi beğendiği bir yazardan imzalı bir kitap almanın heyecanı içindeydi.
Giriş kısmında sıkı bir güvenlik tedbiri vardı.Ülkemizin bu hale gelmesine üzüldüm doğrusu.Kitap almak için gelen insanlara olası bir terör saldırısı endişesi.

İnsanlar ve yazarlar bir amaca yönelik beklenti içindeydiler.İlk gözüme ilişen bir zaman önce Ergenekon’’davasından yargılan bu dönemde milletvekil olan Mustafa Balbay’’dı..okurunun çok olması yüzündeki ifadeden belliydi.
Sahaflar bölümüne geçmenin heyacanı ile kitaplar arasında dolaşmaya başladım.1950 öncesinin ULUS gazeteleri yeniden okunmanın heyecanını bekliyordu.Sararmış kenar sayfalarının arasında.Nihayet Hisar adlı aylık edebiyat dergisi gördüm.Bende O derginin sıkı okuyucusuydum.Hala ciltili saklarım.Benim edebiyat okulumdu.Yazarlar listesine baktım.Çoğu şimdi hayatta yoklardı.Bir sahafın vitrininde yeniden okurunu bekliyordu.Hayat öyle birşeydi.Nehirler gibi akıp gidiyordu.
Sahaflarda her zaman için beni al diyen bir esere rastlıyordum.Yine öyle oldu.Nihat Genç’’in Edebiyat dersleri adlı eseri beni bekliyordu.O eseri ve Deneme kitaplarına ilgi duymam nedeniyle yine Salah Birsel ve Hilmi Yavuz’’un kitaplarını aldım.
Önceden bir aşina yüz Tayfun Talipoğlu ’’na rastladım.Bir zamanların ünlü gezgini yalnız ve mutsuz görünüyordu.kısa bir merhabalaşma sonrası işte hayat diyerek oradan ayrıldım.Kiminin yıldızı parlıyor kimi yüksekten düşüyordu.Daralan hayatlar bana faklı geldi.