1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
832
Okunma
Rûhu sömüren bu çalışma hayâtında nice eşsiz anlar kaçırıyor İnsan.
İkindi vakitlerinde ağaçlar arasından süzülen ışık huzmeleri dolaşmıyor üstünüzde.
Ufuk çizgisine dönüşen gözlerinizle izleyemiyorsunuz gün batımlarını.
Parça parça bulutların Ay´ın önünden geçişini, bulutsuz gecelerde ay ve yıldızların lâhutî şekillerinden okuyamıyorsunuz sonsuzluğu.
Gecenin derin sessizliğini duyamıyor, kâinâtı dokuyamıyorsunuz gönlünüze.
Uzun saatler çalışınca bir kere gelinen bu seyrangâhı ıskalıyor İnsan.
Velhasıl, bir dergahta yarı aç derviş olmak nefsime kolay da, sömüren, Hak´tan koparan, tefekkür devrelerini kapatan bu sistemde çalışmak zor.
Ve yine velhasıl, mesâili işler bana göre değil.
Cevap Yaz