Sessiz bir gemi gibi ilerliyordum rotadan çıkmadan. Fırtına sessizliği vardı aradığım sığınacak bir liman.Gözlerimden yaşlar boşalırken birden yüzümde gülümseme beliriyordu hatıraları anarak.Aklım almıyor du bu nasıl bir denklem,seviyorum derken nefret ettiren.Satır başlarında bekliyordum söyle diyordum mutlu olurmuyum aşk senin ellerindeyken...?

Oysa hep ömrüm derdim ya hani.’Ömrüm ’üstüne kurulmuştu tüm hayallerim.Şimdi kar yağıyor ,türküler sustu.Yalnızlık var baş ucumda.Kimse duymasın diye yastıkta kalan göz yaşlarım.Hani sen dayanamazdın benim göz yaşlarıma ..?
Görmezden gelmek yokmuşsun gibi davranmak ölüm gibi.Bir bilsen seni ne kadar özlediğimi.Bazı geceler rüyalarıma giriyorsun başucumdasın.Gözlerin gözlerimde ...solgun yüzümü,ağarmış saçlarımı,yüzümdeki çizgileri okşuyorsun.Sen benim yaşam kaynağım,hırsız gecelerimin yorgun savaşçısı.Dua ediyorum tanrım bir mucize ,hayat artık bize gülsün diye.Uyanayım bu yokluk rüyasından.Kurtulalım ayaklarımızdaki prangalardan ,fırlatıp atalım şu alçak gururu.
Seni dediler gibi seviyorum demek isterdim şu an gözlerine bakarak.
Sen öp ne olur ,sil göz yaşlarımı..Satır başlarında bekliyorum söyle mutlu olurmuyum aşk senin ellerindeyken.?