Söylenmesi gereken sihirli cümleleri çoktan tükettim.
Kalmadı artık açığa vurmuş kelimelerin mahremiyeti.

Miladı çoktan geçti, özlemlere sığınan aciz satırlarım.
Artık uyarlanamıyor hiç bir nakaratta şarkıların rivayeti üstüne.
Zaman önleyemiyor gecenin ağır aksak saatlerinde sensizliğin verdiği mağlubiyeti.

Ve hiçbir mana anlatamıyor, gözlerimde senli biten mimiklerimin yarım kalan öyküsünü.

Bir kibrit çöpü yakıp üzerine senli tüm hatıraları yaktım.
Artık, acılar satın aldı bende bıraktığın boşluğu
Hücrelerimde son dokunuşlarından kalan tüm sezgileri kurumaya bıraktım.

Keşkelerimi takas ettim yalnızlığıma, düşlerimden bile aşkla başlayan bütün teorileri kaldırdım.

Artık ayaklarım beni taşımayacak hüzün kokan şafaklara
Ellerim uzanmayacak maskenin ardında beliren sahte gamzene.

Gözlerim belki de ilk kez yorumsuz kalacak aşk kokan tüm bakışlarına

Biliyorum hiçbir şey eskisi gibi olmayacak senden sonra
Ne göğsümde çırpınıp duran kalp atışlarım salacak kendini gecenin bir yarısı yollara

Ne de kırmızıya kesilen suretimin aynasında beliren manaları okuyabileceksin bir daha

Yüreğimde on dört yaşın zemheri çoşkusu olsa da
Sönmüş bir volkanın dibine vuran ölüm sessizliğine tanık olacaksın karşımda

Artık her şey uzak bana, aşk çok uzak,senin kadar uzak

Belki de hayata dair yeni filizler bekleyeceğim umutlarımı besleyecek

Yeniden uçurumların kenarında gül kokusu çekecek tenimin ağrıyan yanları

Arşınlayacağım belki defalarca, acıyla bastığım toprağının silinmeyen izlerini
Sana benzeyen bir yağmurda ıslanacağım yine iliklerime kadar.
ve yine unutmak için çırpınacağım yıllarca

Aşk acısı bağışıklık kazanır mı,aldığı yaralardan.gönül uslanır mı yeniden sevmelere.cevabı ağır kalır.
Bl-le-mez-sin…


faik danışman

not;yazı başlığı, Charles C.Finn