1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
651
Okunma
Az önce bulunan yerden çok uzaktaydı şimdi
Hırs ve kin damarlarını alabildiğince kaplıyordu..
Kan...süzülen damlalar..
Her damlası ruhunuda alıp götürüyordu şimdi
İnsan kendi çığlığını parçalamak istermi?
Duymamak için,
Kulaklarından söküp atmak için,
O istiyordu..
Yüzüne bakıp boynu eğik kız çocuğunun
"Yazık
çok yazık."
Diye sözler dökülünce kirli dudaklardan
Evrenin sonsuzluğunda yokolup gitmek istemişti o an..
Rüzgarın uğultusu ve yavaş yavaş evlerine çekilen insanlar..
Evet tamda şimdi ;
Issızlığa bürünen parkın tam ortasında
Haykırsa,
ağlasa hıçkırıkları karışsa rüzgara,
Acısı birazcıkta olsa dinermiydi acaba?..
B.K
Cevap Yaz