Kutsal Şahadetin Neferleri

• 18 Aralık 2016 Pazar 12:43:45

Gece baya bi kızmış bize
Rüzgarın içindeki çığlıkları duyuyorum
Yada büyük ihtimal biz burda kafayı yedik saçmalıyoruz. artık ne derseniz. Bizim kafa burda böyle. Ama şunu söyleyim. Insan bişeyi kaybettiği zaman anlıyo ya değerini. Bizim mesele de öyle. Biz bu zamana kadar hep kaybettik. Bu zamana kadar kazandım sananlardaki de nasıl bir avuntu anlamadım. Biz kimilerine göre bi zamanlar pırlanta gibi çocuklardık. Ne oldu şimdi, ne değişti. Cocukken oynadığımız çamurda kirlenip paslandık mı. Taşa toprağa takılıp biyerlerimiz mi çizildi. Yüzümüze falan top mu geldide kırıldık mı noldu. Değerimizi kaybetmiş gibiyiz. Parlamıyoruz.
Büyük adam olamadık büyük ihtimalle zaten olma gibi bi niyetimiz de yoktu. Biz büyük adam olmayız.
hani olanı da görüyoruz ama sadece büyümüş hali. Onlar da adamız diye dolanıyo avutuyo kendini. Hani küçük insan dengini büyük insan kendini arar diyo ya gönül şairi. Onlar dengini arasın dursun o kalıpla. Biz bu zamana kadar kendimizi bulucaz diye zaten iyice kaybolmuşuz. Ama biz kendimizi bulduğumuz gün onlar bizi aramaya başlayacak. Bulamayacak. Farzedin ki o gün biz ulaşılmaz bir mevkideyiz.
Dağın en sessiz kıyısında vatan beklerken çaresizliğin resmi gözlerimin önünde.
Şehit olmak mesele değil, ya vatanıma zeval gelirse. Aklımda bin türlü soru varken bir de dertten uzak hayal kırıklıkları...
Menfaatin kurbanı olmuşken insan gözü körelmiş çıkarlarının arasında.
Allah büyük... Biz yine nöbetteyiz... Her An....