Yalnızlık iki kişiyken güzel

• 15 Aralık 2016 Perşembe 18:11:38

Hayatta nerde durmak istediğini bilmeli insan. Bulamıyorsa zaten çekip gitmeli. Ama dikkat etmeli ,gece başka bir geceyse ya da gündüzleri her zamankinden farklı uyanıyorsa dikkat etmeli.
Uyandığında Günaydın mesajımı görmeni istedim hep. Gördüğünde tebessüm edisini düşündüm. Gece yarısına yaklaşınca Berna yazman hoşuma gitti. Geldiğinde koltuğun bir ucunda değil de bana yakın oturman mutlu etti. Poşet çayın ipini bardağın sapına sardıgında tebessüm ettim. Vaktin sabaha yaklaştığını bildiğim halde çaktırmadım hiç. Her gulumsediginde gamzene takılı kaldım. Hep gulumse istedim. Bu saçma sapan küçük şeyleri düşünürken başka hiçbir şey geçirmedim aklımda. İnsan herkesle gulemiyor. Bulduğumda ne geçmişi ne geleceği umursuyorum. O anı yaşamak lazım ve o anları çoğaltmak. Gel desen bana gidelim diye seninle kaybolurdum. Bütün korkularıma sırtımı döner gelirdim. En uzağa giderdik en yeşile ve en maviye. En yıldızlı gecelere en güzel gün doğumlarına. Istemezsen konuşmazdım. Uzanırdık yıldızlara belki elim parmak uçlarında gezerdi sadece. Uyuyabilirdim öyle. Güneş gözlerimizi kamaştırır uyanırdık. Sessizlik uzun sohbetlerimizle güzellesirdi. Kimsenin bilmediği seylerimizi anlatiridik belki kendimizden. Birçok gece sessiz ve yalnız durabilirdim yanında. Sen bütün güzelliklere bakardın bende gördüklerine eşlik ederdim. Muhteşem tablolar görürdük belki ve birlikte şaşırıp heyecan duyardık. Bir anda gamzenden opebilirdim seni ve gülüşünden. Saatlerce gözlerinin içine bakıp sakallarını sevebilirdim. Belki uyurdun sen ben nefesine yaklaşırdım. Öyle güneş batardı ve gozbebeklerimizde yıldızlar belirebilirdi. Hiç konuşmadan koklayabilirdim seni saatlerce. Bıkmadan. Müzik açardık uzaktan gelirdi uydurup söylerdik. Belki yaklaşıp kulağıma bir şarkı fısıldardın. Ben bir daha derdim her seferinde. Sarhoş olurdum. Belki şaraptan belki sesinden belki nefesinden belki kokundan belki sıcaklığından. Ama ayık olmayalım. Olmazdık belki.
Tabi sen de bunları isteseydin. İstediğini belli etseydin. Geçmişten ve gelecek kaygılarını düşüncelerini gelecekte bıraksaydın. Hissettiğin kadar varlığını hissettirseydin. Benden uzak durmasaydın. Adımlarımda bana sırtını donmeseydin de kendini geçmişte bırakıp benim dünyama adım atsaydın. Ya da ikimize ait gizli bir dünya yaratsaydık. Hesapsız düşüncesiz kaygısız.. Her şeyden uzak. Güzel olurdu.
Sonuçta yalnızlık iki kişiyken güzel.