12
Sensiz gönlümde buram buram yanan ve hiç sönmeyen közümün gamı,sensin sele karışmış gözlerimin yaşı.Sensin hasretiyle yandığım saçımın çileli akı,alnıma yazılmış o kara yazı...
Zalim yüreğin beni hiç düşünmezmi?
Benim gibi yüreğine hiç kor düşmezmi?
Buğulanmazmı hiç gözlerin aklına geldiğinde?
Biri parçalarcasına sökmezmi yüreğini?
Sen hala bendesin canımda,kanımda,gözümde dilimdesin..
Hayata dair ne varsa hepsi sende var,mümkünmü unutmak seni,gece gözlerini..Yüzün gurbetim oldu hayalin küstü tenime...
Söylesene yananı kim şimdi o esmer teninin?
Kaybolanı kim o kapkara gece gözlerinin?
Aşk ateşinle eriyen,sözlerinle titreyen kim?
Beni kimse mutlu edemedi senin aşkın kadar,kimse saramadı senin sardığın kadar...
Kaç aşkla sınadıysamda bu gönülü kimselere can,kimselere yar olamadı..Tenimde haram bedenimde takat yok,yüreğimde yaran,sevdan,birde giderken döktüğün iki damla sahte gözyaşın!
YORUMLAR
Aşk...
Öyle olmalı ki...
Gülümsetebilmeli seni, çekip gittiğinde.
Acılara değil, yaşanmış o çok özel anlara teslim olmalı insan gidişinin ardından. Gözlerde bir ışık olarak kalabilmeli. Ve dudaklarda hafif bir tebessüm...
"Çok güzeldi, yaşadım, yaşadık", diyebilmeli.
Hiç beklemediğin anda geliveren, ve ergeç gideceğini bildiğin bu harika yaşanmışlık pişmanlık olmamalı anılarında.
Yazarı kutlarım dokunaklı yazısı için.