KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1869 Okunma
- 14 Yorum
- 0 Beğeni
DİRİM ZİLLET ÖLÜM NİMET
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
“Oğlum çok zor bir meslek seçmişsin. Ortalık çok karışık her gün şehit haberleri ile sarsılıyoruz.
Son yaşımızda sensizliğe nasıl katlanacağız.”
“Babacığım mezun olduğum günden beri iş arıyorum.
Bulamadım. Herkes karın tokluğu ücreti bile vermiyor. Sadece bu durumda olan ben değilim binlerce genç var.
Kesin kararlıyım. Sen üzerine düşeni fazlasıyla yaptın. Sizlere katkım çok olacak rahat ol takdir ilahi neyse o olur.”
Derin sessizliği altı çocuk anası bozdu.
“Ne diyelim oğul dualarım seninle”
Tüm hazırlık tamamdı. Ağır bir eğitim süreci başlamıştı.
Her geçen gün fiziki yetenekler gün yüzüne çıkıyor, vatan hainleriyle buluşma günü her yere yazılıyor, ağaçlara, duvarlara kazınıyordu.
Çok kısa sürede arkadaşlarda çoğaldı. Aynı davanın bütünüydüler. Tayin yerleri okununca heyecan doruktaydı. Gelişmeleri her hafta ailesine bildiriyor, onlardan aldığı haberlerle de çok mutlu oluyordu.
Babasının açtığı hesaba her ay muntazam yatan maaşı da ailenin ayağa kalkmasına yetmişti.
Mutlu huzurlu ve alabildiğine dikkatliydi.
Her gün katıldıkları çatışmalarda ölümle saklambaç oynuyorlardı.
Silah ve bomba sesleri günlük yaşamlarının fon müziğiydi
Şehit düşen arkadaşları, morallerini bozmuyor, bilakis daha da hırslandırıyordu.
Takibin sessiz evresinde öncü ere dikkatle bakarken sol böğründe bir sıcaklık hisseti. Durdu elini sızlayan yere doğru uzattı.
Sıcakkanla buluştuğu eli askıda kaldı.
“Vuruldum” galiba diye söylenirken sendeledi yüz üstü yere çakıldı.
Arkadaşı koşarak yanına geldi.
Acıdan buruşan yüzüne ter damlacıkları dolmuştu.
Elini uzattı. Arkadaşının yakasını kavrayarak:
“ Cebimdeki mektubu yalnız babama ver tamam mı” ?
Son heceler dökülürken başı yana düştü,
“Merhaba canım babam, şehadet haberimi getiren komutanlarım sana haklarımı içeren bir zarf verecek.
Onda neler yapacağın yazılı, ikramiyem ve maaşım sizlere yeter. Benim hiç doğum günüm kutlanmadı.
Buna hiç üzülme şartlar öyleydi.
Yalnız ölüm yıldönümümü unutma baba, mezarımı mütevazı yaptır. Birde başucuma şanlı bayrağımızı diktir.
Eskidikçe değiştir.
Ay yıldız dalgalanırken hep yeni olsun. İnan şimdi çok rahatım.
Sakın ağlamayın, şunu unutma ki ben amacıma ulaştım.
Sen her daim vatan için ölmek en büyük ibadettir derdin.
“Dirim zorluk ve yoklukların ta kendisiydi.
Şehadetim ise tüm güzellik ve geleceğin müjdecisiydi.”
Ellerinden öpüyorum babam.
YORUMLAR
Evet komutanım bu güzel ve duyarlı yazıdan bir kaç gün sonra
Yani dün ve bugün İstanbul Beşiktaşta yapılan hain saldırı ile gencecik polislerimizi şehit ettiler ..
Yüreğimiz yanıyor ...
Günler ağır
Günler ölüm haberleriyle geliyor
En güzel dünyaları yaktık ellerimizle... #İstanbul
Nazım Hikmet
Ve size bize bu acı öyküleri yazmak kalıyor ..
:(ÜZGÜNÜM :(
Gülümse demeyin bana
Kimin yüreğine dokunsam
Tıka basa hüzün .
Kimin gözlerine baksam ,
Gölgesi düşmüş ölümün...
Sıkıyor boğazını ,göğsünü
Acılar düğüm düğüm ...
Yırtıyor ağıtları gökyüzünü
Tabutlara oğul diye sarılan anaların
Eşlerin ,çocukların...
Kalmadı güzelliği ne dünün ne yarının .
Mutsuzlar ülkesinde yaşarken böyle yarım
Ağız dolusu gülmek mümkün mü gülüm .
Üzgünüm ölesiye ,çıldırasıya üzgün ...
MELAHAT ÇETİNKAYA
ŞEHİTLERİMİZE ALLAHTAN RAHMET,
ACILI AİLELERİNE SABIR VE BAŞ SAĞLIĞI DİLEYEREK
LANETLİYORUM BU HAİN TERÖRÜ VE DESTEKÇİLERİNİ .
Yüreğinize sağlık selam ve saygılarla .
Her gun sehit haberleri gercekten yasayan ölü gibiyiz.bu sehit aileleri ise olmeden ölmekteler. Cok yazik kirilan umutlara, yureklerimiz dayanmiyor,sabrimiz zorlaniyor Tacettin komutanimiz.. Saygilarimla...
Oya gedik tarafından 12/8/2016 9:40:28 PM zamanında düzenlenmiştir.
Değerli üstadım, bir şehit için yazılabilecek yoğunlukla ve samimiyetle yazmışsınız...
Şairin "Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın" dediği gibi, sadeliği ve yakıcılığı ile...
Saygılarımla.
Değerli dostum, Tacettin Komutan ;
Yazın tabii ki senden her zaman beklendiği gibi, duygulu, etkili ve elbette ki çok güzel. Üstelik hak ettiği yerde. Tabii ki onurla tebrik ediyorum ben de.
Fakat iki değişik söz söylememe izin ver : Vatan söz konusuysa gerisi teferruattır elbet. Vatanını sevmeyen adam da adam değildir. Gerektiğinde canını hiçe saymayan da adam değildir. Fakat bu vatan korumak gibi onur ve namus meselesi bir işi, sırf başka bir iş bulamadığından ve özellikle de geçim darlığı yüzünden meslek olarak seçmek zorunda kalmak ve o şekilde şehit olmak var ya ; benim şahsen çok ağrıma gidiyor be Komutan. Böyle mi olmalıydı, bu memleket bu günleri de görmeli miydi ?
Esen kal Komutan. Lütfen sağlığını ve kalemini esirgeme seni çok seven ve sayan sayısız insandan.
Değerli abim.
Ne haldesin, sağlığın sıhhatin, moralin ne halde bilmememe rağmen sana biraz sitem ederek başlayacağım sözlerime. Oysa bilirsin senin yazılarına, hele de günün yazısı olmuş bir yazına öncelikle tebrik ederek başlardım hep.
Sitem::Neden peki?
Değerli abim.
Ben bu siteden ayrılma kararı verdiğimde buna en çok sen kızmış ve hatta '' beni İstanbul'a getirme'' demiştin. Ben de Tacettin abimi kıracağıjma kafamı kırarım daha iyi '' diye düşünerekten tekrar dönmüştüm siteye. Ama sonra ne olduysa oldu ben yaklaşık yüz civarında yazı ve şiir yazdım illevelakin bu günkü yazıma kadar seni yazılarımda göremedim. Hani siteye çok da girmiyordun ama yine de zaman zaman girdiğini, başka arkadaşların yazılarına, şiirlerine yorumlar yazdığını görüyordum. Her nedense bana uğramıyordun. Oysa özellikle bu günlerde senin yönlendirmelerine, uyarılarına herkesten çok ihtiyacım vardı. Sen sustun, ben de sustum.
Neyse...Konumuz bu değil şimdi.
Yazın çok çok güzeldi her zamanki gibi.
İnsanların bu gün şehitlerin arkasından denli ya da densizce, dinli ya da dinsizce herşeyi söylediği bir dönemde hâla '' Söz konusu vatansa gerisi teferruat'' Diyebilen o kahramanlar var olduğu müddetçe, analar o yiğitleri doğurmaya devam ettiği müddetçe yine de yarınlardan ümitvarım ben kendi hesabıma..Allah onların yüzü suyu hürmetine bu devlete, millete zeval vermesin.
Tekrar kutluyor ellerinden öpüyorum değerli abim.
Çok duygusal bir hikaye olmuş.
İnsanın içini yakıyor cümleler.
Ama,
bu ülkede,
bizler gibi düşünmeyen,
hatta bu duygularımızla alay eden çok insan var.
Bu sitede de az değil onların sayısı.
Olsun...
Biz, bize yeteriz komutanım.
Bu ülke,
bizim gibi, bu hikayenin kahramanı gibi evlatlara sahip oldukça,
asla sırtı yere gelmeyecektir.
Çok duygulandım gerçekten.
Bitsin artık bu acı dolu günler, aileler ağlamasın, yarınlarımızın umudu olan gençlerimiz bu dünyada kalsın, Güzel günler yaşamak, hayallerini gerçekleştirmek onların da hakkı...
Taco , Yine içimi acıtan bu yazın harika. Günün değil ayın yazısı olmalı bence..
Trajik kısa bir öykü ama düşündürücü. Şehit haberleri geldikçe hep sorarım kendi kendime zengin zübbeleri diskolarda âlem yaparken vatanı savunmak; evleri olmayan gariban çocuklarına mı düşüyor?
Neyse!
Söz konusu vatan olunca gerisi teferruat diyeyim bari.
Gomutanım özlettin kendini valla. Umarım iyisindir.
Selamlar.
Her gün yaşadığımız olaylardan birini dile getirmişsiniz.Tüylerim diken diken oldu.
Askerlerimizin şehadeti yalnız ana baba ocağını yakmıyor .Milletçe yanıyoruz.
İnşallh bir gün bitecek diye umuyoruz.Allaha emanet mehmetlerimiz.
Selam saygılar komutanım.SAğlıcakla mutlu kalın
