BİR GÜLÜMSE KÂFİ!

• 25 Kasım 2016 Cuma 20:55:31

Kendi dertlerinden kurtulmak için dinleyici olsan, bir gülümsesen kâfi. İnsanlar, öyle tuhaf olmuşlar ki şaşıp kalıyorsun, bu insan bu kadar alçalır mı ya da önyargı ile olumsuz baktığın kişiden gıpta ile tepki alınca bu sefer de kendinden utanıyorsun, niye böyle bir hata yaptım diye. Sanma ki başkaları da farklı bir gezegende yaşıyorlar. Bu dünyanın canlıları olduğumuzdan üç aşağı beş yukarı toplumun kanayan yaraları hep aynı. Hani bir şarkı vardır ya: Hor görme garibi, diye başlar. Hor görmeyeceksin, boynu bükük bir zavallıyı gördüğünde. Onun öyle dertleri vardır ki senin ki solda sıfır kalır. Soğuk havada içim ısınsın diye ekmek kavgası yaparken sokakların birinde bir ağacın dibinde çay demlerken biri gelip yanındaki tabureye oturur. Gülümseyen bakışlarında anlarsın ki dertlerini dökecek ve de sığınacak sanki bir liman aramaktadır. İnce belli bardaklarda ayazın dondurucu etkisinden kurtulmaya çalışırken o Malatya ağzıyla konuşmaya başlamıştır bile.
“ Üç kız kardeşin en küçüklerindenim. Anam, kız doğurdukça babam dellenirmiş. Atın şunun kundağını caminin avlusuna, demiş. Hiç evlenmemiş halam,beni nüfusuna geçirip büyütmüş. Dördüncü kardeşim erkek olunca yedigün yedi gece şenlikler yapılmış, yedi inek kurban kesilmiş…”
İkinci çayları daha demli koyuyorum.
“ Vay be, diyorum. Sen ne hayatlar yaşamışsın be Nurten Abla!”
Anlatmaya devam ediyor kadın kahramanımız.
“ Babam, ileriki zamanlarda bütün tarlaları, evleri ocakları, erkek kardeşimin üzerine yapıyor, kızlarına zınnık bile koklatmadan.”
“Sonra? “
“Sonrası ne olacak. Babamı yaşlandığında yengem olacak o cadaloz evden kovuyor. Ve ortanca kızının yanında son günlerini geçirip ölüyor. “
“Sigara içsem verecem de. Şöyle bir demli çay daha iç bakalım.”
“ Hayatta yapmadığım iş kalmadı, orospuluktan gayri. Ve de üç çocuk büyüttüm; üçüne de ekmeğini ellerine verdim. Şimdi rahmetli olan halamın maaşı ile geçinip gidiyorum.”
Havanın ayazı ne ki. Öyle yaşanan hayatlar var ki insanın içini adeta buz gibi yapıyor.
Kendi dertlerinden kurtulmak istersen yoldan geçene gülümse kâfi.
Dolar çıkmış, siyaset karışmış falan filan. Ortalık toz duman olmuş! Takma kafaya bunları kardeş. Su, yolunu er geç bulacaktır. Bu dünya Sultan Süleyman’ a kalmamış ki bilmem kime kalsın!..Sen yeter ki bir zavallının derdine deva olmaya çalış.
Bir gülümse yeter; bak göreceksin ne hayatlar yaşanmış memleketimizde…