Çok zaman oldu seviyorum seni.
Seni sevmekten pişman mıyım?
Hayır.
Seni sevmekten yoruluyor muyum?
Hayır.
Seni sevmekten şikayetlerde bulunuyor muyum?
Yine hayır.
Sen ki kalbime şiir şiir değip canımı heyecanlara boğansın.
Sen ki ülkelerin gündemlerini bir kenara bırakıp kalbimin sahibi olansın.
Sen ki ruhuma müzik melodisinde iyi gelensin.
Dudaklarıma sevgi diye yapışansın.
Ellerimi buket buket tutansın.
Önümü adımlarınla belirleyensin.
Dünümü güzel mi güzel hatırlayansın.
Bugünlerimi şuan kılansın.
Geçmişime tatlı bir hatıra gibi girensin.
Sen ki üzerime yağdıkça yağan dopdolu bir yağmursun.


Çok mevsim oldu seviyorum seni.
Seni severken kem küm etmem.
İtirazda bulunmam.
Başkaları gibi gitmem.
Sendeyken sitemim olmaz.
Yüreğime güzelliğinle değiyorsun ya, o yeter bana.
Bakışlarınla gözlerimi doyuruyorsun ya, o yeter bana.
Yanımda nefes alıp veriyorsun ya, o yeter bana.
Düşündüklerimi ve duygularımı usulca öpüyorsun ya, o yeter bana.
Sen yetersin bana.


Çok dem oldu seviyorum seni.
Seni sevip yaşıyorum.
Yol alıyorum.
Yollarda kalmıyorum.
Hüzünleri tatmıyorum.
Endişelere yakanlamıyorum.
Umutsuzluğu içmiyorum.
Seni sevip sevmenin keyfini kelime kelime yudumluyorum.
Seni sevip sevmenin haklı paragrafında kitaplar yazıyorum.
Ve seni sevip sevmenin açık penceresinde güneşi gün gün selamlıyorum.





MESELCİ
17.11.2016, Kızıltepe