KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2240 Okunma
- 25 Yorum
- 11 Beğeni
Birisi
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Hiç uyanmayan bir ülkenin nöbetteki çocuklarıydık biz. Asiydik, heyecanlıydık, haklıydık kendimize göre. Film festivallerinde yarışırdı hayatlarımızı konu alan film türleri. Ödül kazanırdı bazıları ve insanlar seyrederdi mücadelemizi gözleri kapalı. Gözleri o kadar sıkı kapalıydı ki çocukların ağladığı sahnelerde, hıçkırıkları kahkaha sesleri diye algılar ‘’Ne güzel komedi izledik.’’ Diyerek çıkarlardı sinema salonlarından. Gençliğimizi feda ettik ideallerimize ulaşmak için, nüktedan romanlara serpiştirdik sosyal içerikli mesajlarımızı. Böylece nöbet nöbet geçti yıllarımız, nöbet nöbet öldü günlerimiz. Ve sonra sen gerçekten öldün veya ben gerçekten öldüm.
Artık yalnızlık adımlıyorum senden sonra, adım ‘Yalnızlıktır’’ Bundan sonra. Rüzgârın geçmiş zamanlara estiği sokakların müptelâsı oluyorum. Gün gözlerini yumduğunda dalıyorum karanlık sokaklara. Bir iki cılız sokak lambası şenlendirmeye çalışıyor kaldırımları. İçim değil, yalnızca gölgem şenleniyor. Bütün zamanlarda genç kalabilen gölgeme baka baka ihtiyarlığa doğru yürüyor bedenim. Hain yıllar, hain anılar tarafından sırtımdan bıçaklanırken, evim taze bir gelin olsa ne yazar? Ruhumun evi kır saçlı, yorgun, kırgın, solgun, ölgün… Bakışlarım kendi gölgeme kurban.
Bizlerden sonra da nöbetçiler olacak, sonra onlar da ihtiyarlayacak... Sensiz ihtiyarlamak ne zormuş Hayriye. Derdime dert, yoluma yoldaş, beni erken terk eden arkadaş. Ebedi uykuya özlemle hayata nasıl tutunabilirim, sensiz neyin mücadelesini verebilirim? Şimşekler çaktığında ‘’ Şimşeklerin yeminini duydun mu?’’ Diye sorardın. Aşkımıza şahitliğin yeminiydi bu. Yağmur yağdığında da ben sana sorardım yağmurların yeminini. Bize göre bütün evren yeminli şahidimizdi. Şimdi her şey kefaret orucu tutuyor.
Kadınım! Seni düşüne düşüne yine geldim işte çıkmaz sokağın başına, ‘’Birisi’’ Köşemde duruyorum şu an, mezar taşını öptüğüm biricik kadınım. Sakin karanlığın kaçak sevgili misafirleri oluyor bazen. Her zaman durakladığım bu köşeye yaklaşırlarken ‘’Birisi var!’’ Diye fısıldıyorlar gölgeme bakarak. Kadın değil, erkek değil, genç değil, yaşlı değil…’’Birisi’’ Olduğum köşedir bu çıkmaz sokağın köşesi. Beni sana yakınlaştıran en leziz kelime ’’Birisi’’ kelimesi. Kavuşmayı bekliyorum, bekliyorum selâm okunsun diye, selâmı duyanlar ‘’ Birisi ölmüş.’’ Desinler diye.
Müjgân Akyüz Dündar
YORUMLAR
bütün ögretmenlerimizi cok seviyorum,nasil sevmezssinki,senin ilk kravatli gördügün dev adam o,her seyi iyi bilen birisidir,hayalinizdeki adam dir o,ben de onun gibi ögretmen olacagim rüyasidir,keske ben de kücükken ilk okuldayken ögretmenlerimi sevseydim,sevemedim ki elimden tutan olmadi,cok korkuyordum ögretmenlerden,cünki dayak yiyorduk köyde ,okulda ögretmenden dayak yerse cocuk nasil sevsin okulu,aslinda lise mezunu bir talebe imis, ögretmen degilmis,ama öldürdü benim hayatimi,o yüzden ilk okulu zor bitirdim,allaha sükür ki simdilerde her günyenilik oluyor ,artik cocuklara okuu ve ögretmeni sevdirmeden okunmayacagini herkes biliyor,gelisen bir ülke ,gelismis bir toplum olmak ümidiyle hayirli günler dilerim,
Kavuşmakta ikilik var, ne ben ne sen var, O var, Bir ben var benden içeriyi arayınca yanaktaki ben olarak dışarı çıktım,
Yaşayan ve yaşatan Allah gibi tek ve hür
Aynalarında yansıyan güzelliğe ebed sür, esenlikler dileklerimle...
derler ki adam cok bilgili cok süper ama neyazikki hic konusamiyor, düsüncelerini dile getiremiyormus,valla ben buna pek inanmiyorum, eger kisinin icinde varsa inanki döktürür hemde nasil yazar hem de herkese tsk ederim,
Herkesin o "birisi köşesi"ne gidip bir parça kaybolmaya ihtiyacı var bence. Çünkü en çok o "birisi" olduğumuz zamanlar içimizin fısıltılarına kulak verebiliyoruz . Öyle lezzetli bir anlatımınız var ki akıp gitti satırlar... Yüreğinize, emeğinize sağlık :))
hidayet kocak
Ağrılı bir mektup gibi..
Gibi soluklanmak, dertleşerek kalem ve kelam ile..
Sevgilerimle
beni yazmisiniz onu yazmisiniz ,her seyi anlatmissiniz adeta,bizim bir sey eklemimiz yersiz olur,insan in insana dostuna sevgilisine askina olan ihtiyaci ,hic bitmeyecektir ,caresiz kaldigin an sarilmasi gerekeni yaninda bulamazsan eger iste bittin demektir,allah kimseyi yanliz birakmasin,
Müjgan Akyüz
Müjgan Akyüz
tebrik ederim
güne yakışmış
sevgiler
Müjgan Akyüz
Günün yazısını tebrik ediyorum
Teması,anlatımı sunumu çok güzeldi
gözyaşı_2012 tarafından 11/16/2016 9:42:41 PM zamanında düzenlenmiştir.
Müjgan Akyüz
güne yakışan bir anlatım.
içeriği oldukça anlamlı ve düşündüren bir tema
saygılarımla
Anmaya degerli olani anmak, zamanini onunla gecirmek, dusunceleriyle onun oldugu yere yonelmek anilanin kidemini, ananin da kademini gosteriyor...
Selam sevgimlerim yonunuze, yureginize Mujgan Hanim.
Ne sen var ne ben ne de birisi, O VAR, varlığın zannından ibarettir, benliğini tarif edemezsin,edersen hak olduğun ortaya çıkar,
Bir ben var benden içeriyi arayımca yanaktaki ben olarak dışarı çıktım,
Kurtuluşu, kimim sordum perişan oldum soldum aşka doğdum da buldum, esnlikler dileklerimle...
Çok tebrik ederim etkileyiciydi.
bu gün ikindi vaktiydi yan komşumuzu kaybettik. ağlayışlar vardı.
şuralarım da bir çok şeyler hissettim. ağlamak gelir içimden. yutarım. taa yılların ardından sevgimle güzel ablam. tebrik ederim elbet.
Müjgan Akyüz
Yorum ve ziyaret için teşekkürlerimle
Duygusal,romantik ve derindi yazınız.
Sanki bir kuşağın / dönemin hafızası gibiydi.
Hayal ettim bir an yaşadıklarımı /yanılgılarımı ama ille de heyecanlarımı.
Selamlarımla.
Müjgan Akyüz
Teşekkür ediyorum
Hİç bir anı, hele ki ülke ve çocuklar için tutulan nöbetlerin anıları yalnız bırakmaz sahibini.
Anılara sahip çıkarak, geçmişle barışarak devredebilmek nöbetleri,
Belki o zaman gidenlere borcun kalana tesellinin akiti olacak.
Yüreği kavim tutmalı; tüm sevdiklerini kaybetmiş olsa da yürek...
Saygı ve sevgiyle.
Müjgan Akyüz
Müjgan Akyüz
Çok teşekkürler ziyaret ve yorum için. Sevgilerle
buruluyor insan böyle düşunünce
lakin bitecek ve gideceğiz işte
Ama en güzeli gidende ve kalanda aynı sevginin olması
guzeldi yazı
sevgilerimle
Müjgan Akyüz
Değiştirmeyi dilediğimiz ne çok şey en azından bu özgürlüğü yazarken tadıyoruz.
Yüreğinize sağlık Müjgan Hanım.
Sevgiler, selamlar dost yüreğinize...
