Teknoloji aldı başını gidiyor bilmem farkında mısınız arkadaşlar? Yirminci Yüzyılda başlayan teknoloji atılımları yirmi birinci yüzyılda da ara vermeden son sürat gidiyor. Nerede duracağını ya da mola vereceğini de kimseler kestiremiyor. Bir taraftan televizyonlar, bir taraftan bilgisayarlar, bir taraftan cep telefonları ve onların ulaştıkları teknolojik aşamalar artık akıllara durgunluk verecek duruma geldiler. Vatandaş olarak tabi ki teknolojinin hayatımızı kolaylaştırması güzel bir olgu. Her ne kadar bir takım olumsuzlukları varsa da, olumlu tarafları çok daha fazla tabi ki bu teknoloji harikası aletlerin eğer doğru ve yerinde kullanılırsa...


Günümüzde herhalde, gelişmiş ve gelişmek de olan ülkelerinde büyük çoğunluğunda, cep telefonu olmayan insan yok gibi. Bir zaman gelecek belki de artık çocuklar konuşmaya, yürümeye başlamadan cep telefonunu, bilgisayarı öğrenmeye ve kullanmaya başlayacaklar. Bir de kulaklıkları taktılar mı kulaklarına yolda, hem yürüyorlar, hem de konuşuyorlar gençler. Bazı nine ve dedelerde durumu anlayamadan ’’Allah Allah bunlar deli mi acaba niye kendi kendine konuşuyor ki ?’’ diye akıllarından geçiriyorlar. Hatta çocukları çevirip ’’Yanında kimse yok kimin ile konuşuyorsun evladım?’’ diyen teyze ve amcalar bile varmış...


Liseli kızlar ve erkekler de cep telefonu artık bir saygınlık ve prestij meselesi, cep telefonu olmayan arkadaşlarını aralarına bile almıyorlarmış bazı bazı, zaman zaman kulaklarımıza geliyor. Bakıyorum genç kızların ve erkeklerin elleri sanki cep telefonu ile birleşti neredeyse. Hani doğuştan böyle dünyaya gelmişler de, normal hayatları da buymuş gibi geliyor insana. Cep telefonunun hayatımıza girişi yaklaşık yirmi yıl ya da yirmi beş yıl geçmişi olan bir olay. Bizim gençliğimizde yoktu aslında ve işlerimizi de pek tabi bir şekilde görüyorduk. Tabi ki hayatı kolaylaştırıyor, kim bulduysa, insanlığa büyük hizmet etmiştir bu yadsınamaz. Ama bunu aşırı derecede bilinçsizce kullanıp insanlar, hem kendilerine hem de çevrelerine zarar vermemeliler.


Hele bir de o liselerden kızların ve erkeklerin çıkarken ağızlarında cak cak sakızla bir ellerinde telefon ve bağıra bağıra konuşmaları yok mu, işte insanı en çok da o çileden çıkartıyor. Bizler de zamanında genç olduk, ama insanın biraz da çevresine saygısı ve alakası da olması lazım değil mi? Geçenlerde tanıdık bir din adamı arkadaşımın söylediği olayı duyunca ağzım bir karış açık kaldı onu da anlatmadan geçmeyeyim çünkü ibretlik bir olay gerçekten. Cami de farz namaz kılarken vatandaşın birinin telefonu çalar gayet sakin telefonunu açıyor ’’Şu anda ikindi namazının farzını kılıyorum namaz bitsin ben seni arayacağım.’’ diyor. Buyurun buradan yakın ve toplumuzun cep telefonu ile teşriki mesaisinin ne hale geldiğine varın siz karar verin. Hepinize en derin sevgi ve saygılar...