- 3274 Okunma
- 23 Yorum
- 13 Beğeni
YÂRE MEKTUP
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Ah can/içim;
Bir pencere kenarına oturup yağan yağmurun içime vuran hüznü ile dökülüp saçılan biriyim yine. Gökyüzünü görsen bir nasılda karanlık nasılda saklamış sen gibi bakan (mehlika)yı .İçimde garip bir ürperti var ,ellerim buz gibi yine gözlerimden düşen damlaları iki elimin tersi ile siliyorum da korkuyorum sana yazılan bir harfi kirletirler diye.Uykusuzum yine gece ile gündüzü hep karıştıran biriyim işte. Gece ayaz, yokluğun da üzerine yağınca (off)çekilmiyor buraların karanlığı da hiç.
Sensizlikle büyüttüğüm düşlerimi bile kıskanıyorum bazen, İçime öyle büyük bir yüklemişim ki,ağırlığını taşıyamıyorum be sevdiğim. Hayatın son sözlerini söylediği her güne oysa ne çok söyleyecek sözlerim vardı benim de bir bilsen.Ne çok kızgınım ve ne çok dargın bakıyorum. Yine de ellerimle sol yanımın üstüne şöyle ağırlığımca bastırıyorum.(Sus)diyorum içimdeki kora,(sus)diyorum bedenimdeki ince ağrıya ve hep gözlerime kızıyorum sildikçe gözyaşlarımı işte.
Soğudu burada havalar ama içimin ayazı kadar daha titretmedi beni.Öyle yalınayak adımlıyorum bazen kaldırımları,bazen varlığının dokunduğu tüm meskenlere gidiyor öylece bekliyorum.Üşüyen ellerimi senden sonra sevmeye başladığım sıcak bir çayın ince beline dokunarak ısıtıyorum.Ve gözlerim dalıyor istemeden uzaklara (sanki)çıkıp gelecekmişsin gibi hiç bilmediğim uzakları seyrederken yazıyorum sana en hüzün yanığı kokan şiirimi.
Biliyor musun?
En çokta şiir yazarken ağlıyorum.sanki sevdiği elinden alınmış, sanki yüreğinin tam ortasına bir kurşun sıkılmış ve sanki martta bir aşkı kefenlemiş biri gibi. Ağlıyor ağlıyor sonra da tüm hırsımı kalem ve kağıttan alıyorum. Ne çok özledim bir (aşk)şiirini yine aynı anda beraberce dinlemeyi. Ve ne çok isterdim bir şiirin içinde yine sevdama düşen güzellikleri sen diye karalamayı.Sıkı giyin üzerini bir ayrılığın arefesi gibi üşüme sende,biliyorum adıma şiir yazmayalı,kimbilir adımı bile anmayalı hayli zaman geçti.Unuturum diyerek gidenler hep bir gün hatırlayarak geri dönerler sevdiğim.
Ah be hayat diyorum,seni başa alma şansım olsaydı keşke.Hiç sevmediğim (keşke)lere bile kurban etmeden beni yeniden yazsaydım bu hayat romanını. Son sözü hep hayata verdikçe alacaklı kalmalara geç kalmasaydım;ya da hiç dokunmasaydı yüreğime. Buzdan duvarlarının ağlarını üzerime örmeseydi. Ağrısı gönlüme derdi ömrüme dolan sevdiğim; hangi ayrılık şiirine nikah kıydın. Nasıl bir ateş yaktın ki içime harlandıkça koru yüreğimin orta yerinde yanıp durur işte.
Ah benim içimde ki a(nım);insan kimde kıymetliyse onda ömürlük yaşar.Saklı emanetime iyi bak sevgili,mesela:yüreğini aşk bildiğin değerlerle heder etme.mesela,sıcaklığımı bıraktığım ellerimi başka ellerin gölgesinde ısıtma.mesela gözlerine bıraktığım hüznü başka gözlerin gölgesin de üşütme. Adıma kaleminden kelamlarınla süslediğin hiçbir şiirin altına başka bir adres(isim)yazma. Mesela sen en iyisi bizim (hatıramıza)kıyma.İçim deki büyüklüğün değerli kalsın. Kurban olduğum.
Ben seni kimseye emanet etmiyorum.Ben seni yaradana emanet ediyorum.Yüreğine ömrümden bir ömür diliyorum.Yağmurdan sonra gelen adam!S/E/N/İ S/E/V/İ/Y/O/R/U/M
FUNDA SAĞLAM
(Pazar gecesinden)
30/EKİM/2016
YORUMLAR
uzak sandiginizin kim bilir belkide baska birinin usuyen elirinden tutmuyordur kim bilir belkide hic yagmurlarda artik gezmiyordur kim bilir...
abdullahkaracan tarafından 2/1/2017 3:44:54 AM zamanında düzenlenmiştir.
Funda SAĞLAM
``o zaten yagmuru hic sevmedi``
.......
Ben seni kimseye emanet etmiyorum.Ben seni yaradana emanet ediyorum.Yüreğine ömrümden bir ömür diliyorum.Yağmurdan sonra gelen adam!S/E/N/İ S/E/V/İ/Y/O/R/U/M
Hoşluklar karanlığı delen ve mücbir sebeplerle kırgın bir yürekten dalga dalga yayılan...
Aşk'ı buharı üstündeki o devasa terennüm bir kıbleye bir sevdaya döndüğümüz...
Mahrem imgeler kıskanırken sessizliği hemhal oluyoruz kalemle ve açıyoruz gül misali ama yorgun bir milat aşk'a dair söz birliği etmişçesine.
Tüm yüreğimle kutluyorum ama yetmez.
Tüm sevgimi bırakıyorum baş ucunuza.
Keşke hayat adına tüm kırgınlıkları yok eden bir değneğim olsaydı.
İyi ki varsınız güzel yürek.
ah be caniçim
hiç tanıdık bilinmeyen lehçeler sürdün dilimize
bitip tükenmeyen damlalar bıraktın bakışlarımıza
sağa sola yalpalanan hayatlar kaldı bahtımıza
ah be kadın
sen her zaman benimle birlikte
tenhalığıma dolan kalabalığım
ruhumu tırmalayan sorularımın ortağı oluyorsun
dudaklarımdaki sessizliğin dili olup ,sustuklarımı yazıyorsun
kalemine
sevdana
kocaman eyvallah...
sevgilerimle yürek komşum...
:(
ah be hocam
ben size hep diyorum ya sizin yüreğinizin kıymetini bilmeyeni allah bildiği gibi yapsın
ne duru bir anlatım
ne duru bir sevda öyküsü okurken hem yaşadım hem ağladım
kaleminiz yazdığı hüznü yaşatıyor resmen
tebrık ediyor saygılar sunuyorum
çok güzeldi çok