Yaşamdan Kestler

• 25 Ekim 2016 Salı 01:34:00

İcim yanıyor cokca ama eskisi gibi aldırış etmıyorum nasılsa yanacaksam artık kadere bırakıyorum bir cizgim yazılmış ve cizilmiş ne kadar istesemde olmaması istıyorsa rab olmuyor ya daha iyisini verecek diye yada başıma bir sıkıntı yaratacak diye koruma altına alıyor beni hani insanız ya hani nefsimiz varya istıyoruz ve arzuluyoz dilden hayırlısı desekde kalben bunu desteklemıyoruz.Ve cok istemeyi yeğlemıyor artık kalbim nasipsiz hic bir lokmanın olmucağı gibi nasip olmayan hic bir şey aslen senin olmadığı gibi kalben senin değildir.

Ömür Kısa Hayat Uzun bu sözün üzerinde bir bakmışsın zaman cok cabuk gecmiş belli bir yaş belli bir yere gelmişsin lakin yinede mutlu değilsin üzerinde bir samimiyetsizlik var memnuniyetsizlik her zaman herkesin icerisinde vardır.Ama daha düne kadar o yerde olabilmek icin ne mücadele vermiştin.Ama o yerin artık sahibisin Kısaca bir şey isteyip gercek olana kadar bir malı bir eşyayı sahip olana kadarmış bütün insanlığın derdi hevesi bu yüzdendirki hep kendimden büyüklerle otururum.Ve haklı olduklarındırki kücük olarak ben susarım onlar başlarlar anlatmaya tabiki şöle bir bakarsak anlatılacak cok şey var belkide bir o kadarı da hatırlanmıyor akla gelince anlatılıyor.Bazen coğunlukla bu sohbetler o kadar tatlı ve uzun bir rekabet alıyor ki saatlerce sıkılmadan dinleyebilirim..diyorum icimden el nihayetinde herkesin ortak payı var tabiki Ömür kısa Hayat uzunmuş be usta dedirtıyor.Cünkü sorsak defalarca cok cabuk gecmiş ömür ama anlatmaya kalksa belkide 10 ciltden fazla kitap cıkar bir insan hayatından yine bir insan hikayesinden cıktım bir büyüklerimin ortamından ve gecmiş insanların samimiyetine ve güveninin hic bir şeyin önüne gecemiceğinden eskiden cokca bahsettiler.Yani birisinin derdi binimizin derdiymiş gibi hep hareket etmişler komşunun ac yattığı evde kimsenin tok uyumucağı nesillermiş kısaca 400 500 km yokluklukların olduğu zamanda yol gelip un şeker temel maddeleri alıp geri dönenlerin belki gelmesi güc olacağından bir torba daha fazla isteyenlerin verenlerin bir zamanıymış.Tabiki bunlar bilindik herkesin hayatında kesit kesit dönemsel anlatılan durumlar olabilir ama o havayı onların gözlerinden bir sinema gibi o duyguyu bana bize verebilmesidir.Genelde cuma namazlarını değişik camilerde kılmayı yeğlerim bunun icin cokca yol katletmişimdir. yine böle bir cuma namazından farklı bir cumaydı genelde imam hutbeye elinde bir kağıtla cıkar diyanet ne yazmışsa okur.duasını eder konuyu kapatırdı.Alışık olduğumuzun dışında imamın elinde bir kağıt yoktu. tesadüfün ötesindede cok sinirli bir hali vardı.İlginc olanda camii hınca hınc doluydu sonrası sordum özellikle hocaya dinlemeye gelen cemaat cokcaymış.Dedimya normal olmak artık sıradan olmak insanların alışık olduğu şeylerden insanlar yorulmuş farklılık arıyor.neyse hutbeye dönecem imam kızgın şiddetli bir dille değerli cemaatim gene bir soruşturma geciriyorum. dualarınızı beklıyorum inşallah dedi.örneklemeleri hep hayattandı ve hep bir yerlere dokonuyordu.cünkü camii yaklaşık 1500 kişi civarıydı.herkes pür dikkat hocanın gözüne ne diceğini bakıyordu. dedimya sıradışıydı. imam konuya gecmiş tarihden cocukluk yıllarında okul arkadaşından girdi bir arkadaşım vardı kücükken adı mehmetti mehmet haksızlığa hic dayanamaz ve kücük yaşlarda cokca haksızlık mücadelesi vermiş biriydi.ve yıllar sonra yolları imamla kesişmiş hasbihal etmişler. kısaca mehmet koca adam olmuş devlet makamında 150 200 kişiden sorumlu biri olmuş.buraya kadar her şey normalde halen imam neden sinirli bir merak ettırıyor seni peki mehmet demiş nasıl idare edıyosun bu kadar insanı cünkü sen haktan yana haksızlığın karşısında yıllarca mücade etmişsin allah şahit bende şahitim dedi ya hocam o zaman öyleydi şimdi her şeye göz yuman bir mehmet havasını hoca solumuş.özellikle mehmetin değişebilmesi hoca acısından dünyanın değişmesi gibi bir durum vukuu bulmuş.Konu asıl olan mehmet sandım ben. ortaki herkes gibi.ama konu mehmet üzerinden ülkeme ve hakikat ve gerceklere nasıl geldi. bir sonraki yazımda saygılar........