O günlerden bu günlere

• 23 Ekim 2016 Pazar 21:15:32

Ne kimse beni gerçekten görecek
ne de kimse benim gördüğüme benzeyecek.
Göründüğümüzden bir fazlasıyız,
düşünebildiklerimizden bir eksik.
Başımıza gelenlerden biri
fark edilmeden gelir geçer.
Ne kimse gördü bizi, ne de biz
kimseyi, görmeyen gözlerimizle.
Hernandezin bir şiirinden küçük bir parçadır.Beni etkileyen diğer yanı,yaşam öyküsüdür. Franko nun İspanyasında bir ceza evinde 31 yaşında gözleri açık olarak vebadan(kimi kaynaklar verem) ölmesi.
1936 İspanyasında genel seçimlerinde,iki cephe oluşur.Halk ve milliyetçi cephe. Halkcıların istediği grevci madenciler af edilsin,herkese ekmek barış ve özgürlük verilsin.Miiliyetcilerin istediği yeni tek ve büyük ispanya.Yapılan seçimlerde 7,5 milyon oyun 4 milyonunu alarak halk cephesi seçimin galibi olur.Köylülere işletilmeyen topraklar dağıtılır.Asturıas madencileri serbest bırakılır.Bütün ücretlere %15 zam yapılır 200 Kilise yerle bir olur.300 polıtıkacı oldurulur.130 grev olur.10 gazete saldırıya uğrar.
1939 İspanyasında 2 milyon insan mahkum edilir.500 bin ev yıkılır.183 şehir büyük bır hasar ve yıkım görür.Üç yılda bir milyon ölü,beşyüzbin sürgün,altıyüzbn kişilik bir ordu kurulur.Tek parti Falanj Tek lider Franko Tek din katolik ücretler geldiği yere gider yani 1936 lara,büyük toprak sahipleri topraklarına kavuşur.
İşte o günlerdedir Hernandezin mahpusluğu,insanlık dışı uygulamaların neticesinde otuz birinde ölmesi.Dünyanı her yerinde insanlar daha bu yaşta yaşamaya başlarlar oysa.
Günün modası bu günler de yakın tarihi ucundan kenarından çekiştirip durmak.Hele 1925-1945 arasına tahammül edemeyen bir profil sergilenip,tek partili dönemin tozlu sayfaları karıştırılıp Kemalizmi eşelemek didiklemek istiyorlar.Tamam da sabit bir bakış açısıyla bunu yapmak ne kadar doğrudur.Geçenler de yeni evlenecek gençler tartışıyorlardı.Bir karar ver de alalım şu buzdolabını,daha sırada televizyon,çamaşır,bulaşık maki-nası var.Araştırma yapan genç cevaplıyor;Ben buna para veriyorum,niye para verdiğimi bilmeli ve paramın hakkını almalıyım deyip,cebinden bir liste çıkardı,hadi gel şu karşılaştırmaları bir yapalım dedi.Burada alınacak olan bir buzdolabı,oysa senin irdelemeye çalıştığın,yirmi yıllık genç bir Cumhuriyet.
Tartışmayı toplum olarak çok severiz.Yaz akşamları köy kahvelerinde çınar ağaçlarının altında bir gece de beş hükümet kurulur on hükumet yıkılırdı.O yüzden derdi rahmetliler.Beni kessen benim kanım sola akmaz,diğeri de benimki de sağa.Bunlarda kan olsa,beyne gider böyle laf etmezlerdi.Lafın dışına çıkmadan biz yine yörüngeye girelim.o dönemin genç cumhuriyetiyle beraber akran hükumetlere bir bakılsa.Logonun son parçası da yerini bulacak oysa.
1909 yılında Bansko kasabasında doğan 23 Temmuz 1942 de kurşuna dizilen Bulgaristan şairi Nikolay Vaptsarov dan birkaç dizeyle hoşcakalın.
Amansızdır savaş,alabildiğine kıyasıya
hani ne derler destanlara yaraşır.
Ben düşerim ,gelir başkası,hepsi bu.
Bu yolda kişinin ne önemi var
Yersin kurşunu,sonra solucanlar,kurtlar
Çok basit şey bu ve akla uygun
Hep senin yanında olacağız ama,
Ey halkım,
o gün,
o fırtınada
Ne yapalım seni sevmişiz bir kere.