Sevgi en etkil ilaçtır her zaman. Sevdiklerimiz için ayakta değil miyiz? Harika bir öyküuydü Kemal Bey. Yürekten tebrik ederim. Saygılar.

Neden bilmiyorum ama okuduğum her Kemnur öyküsü, bana kocaman bir hayat hikayesi gibi geliyor.

Öğretici, akıldan asla çıkmayacak.

Mesela kadının bakışlarını hiç unutmayacağım.

Çok güzeldi Kemnur Abi, gerçekten nefesimi tutarak okudum. Tebrik ederim.

Sevgiden daha güçlü bir ilaç,bir tedavi yöntemi yok..Bu yazıda bir kez daha bunu görmüş olduk.:) Yine çok güzel bir öyküydü Kemal amca.:)

Erzincan'a iki kez gitmişliğim var.
Ama 3 ncü Ordu karargahından dışarı çıkamadık hiç.
Yani çağlayanı bilme imkanım olmadı.
Ama bende kendimi Ankara Sakarya caddesinde ki bir meyhanede hissettim.
Sessizce bir sandalye çektim. Beşinci kişi olarak oturdum yanlarına.
Olanları seyrettim. Konuşulanları dinledim.
Ara da bende karıştım lafa. Duyan olmadı.
Cevapta vermediler.
Olsun. Onlar beni fark etmeseler bile ben onlarlaydım.

Ne kadar akıcı canlı bir anlatım ?
Sadece bu mu?
Bütün yazıların öyle...
Teşekkürler can Dostum.

Gözlem güçlü olunca öykü de güçlü oluyor. Okuduğum en güzel öykülerinden biriydi. Tebrikler...

Tebrikler üstadım. Güzeldi. Bir öyküde birkaç öykü.