- 1337 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
DOST BİLDİKLERİMİZ
Hayat bize başlı başına bir hediyedir. Ambalajı ile, muhtevası ile ve dahi o eşsiz manası ile kabul etmemek ne mümkün.
Doğumla aldığınız bu eşsiz hediyemizi hediye edene layık yaşayabilmek ve kul hakkından azade kalabilmek okkalı hüner istiyormuş meğer.
Bu seyr-ü seferde zaman zaman arkamıza dönüp baktığımız vakidir. Hepimizin dönüp geçmişine baktığı böyle zamanlarda “keşke”lerinin olması da gayet muhtemeldir.
O vakit, vicdanınız rahat ise ve siz kendinizi biliyorsanız gördüğünüz şey fazlaca bir pişmanlık olmayacaktır.
Böylesi avdetlerde, "Keşke şunu yapmasaydım" diyeceği herhangi bir mevzunun olmaması kişiyi gayet mutlu etmeli değil mi? Bunun için şükretmeli ki, ben ediyorum zaten. Buna rağmen bir zamanlar hayatlarımıza dahil ettiğimiz bazılarını hatırladıkça içimizin mutmain olmaması da tesadüfi değildir.
Evet, bir zamanlar "dost" zannettiğimiz ve muhabbetimize dahil ettiğimiz insan kılığına bürünmüş bu şahsiyet fukaralarının varlığı dışında hiç bir pişmanlığımızın olmaması ilahi şükür sebebimiz olmalı..
Belki de bu gün en çok üzüldüğümüz şey, onlar için zamanında harcadığımız muhabbet ve onlara verdiğimiz kıymetin de masumiyetidir.
Arkamızdaki aynanın bu günümüze yansıttığı resimde gördüğümüz de o zavallıcıkların kendilerini bizim şahsiyetlerimizde temize çekme gayretleri olacaktır.
Oysa çok mu zordu insan olmak. Sanki ne olurdu içiniz dışınız bir olsaydı.
Dostluğumuzu sömürürken bizleri sevdiklerimiz nazarında küçük düşürme gayretleriniz olmasaydı keşke!
Şimdi ne geçti elinize ah ve vebalden başka. Dilinizdeki zehri, içinizin kirini pasını sevdiklerimizin üstüne kusma gayretiniz hangi vicdanda aklanır?
Sahi ne kazandınız ???
Çok mu zordu dürüst olmak, yalansız olmak, riyasız kalmak.
Altı üstü iki metre beze ne çok sahne sığdırıyor ins soyundan gelen mahluk.
Ve hâlâ bilmiyor üryan geldik üryandır gidişimiz. Neden bu hırçınlıklar, neden bu güvensizlikler. Neden bu devasa hırpalayış.
Hani diyor ya hükema: "Dostluk iki yürek arasında akan bir nehirdir. Geldiği yeri de temizler, gittiği yeri de."
Oysa geldiği yer temiz olmayanın vardığı yeri temizlemesi ne mümkün?
Bir zamanlar güven dairesine aldıklarımız?. Ne çok aldattınız bizi. Ne çok yanılttınız.
Sizin aslında kendinizeydi kastınız. Oysa bilemediniz asıl kaybeden sizdiniz. Ve siz çok zalimdiniz.
Tertemiz sevdaları kıskanmıştınız da hani lekelemek için bin gayret harcamıştınız.
Kendi içinizin kirini hedef aldığınız tertemiz kalplerin masumiyetinde aklamaya kalktınız.
İnandırmayı da başardınız inanmak isteyenlere, inanmayı bahane seçenlere.
Kininiz nasıl bir kindir anlamaz kinden beslenmeyi bilmeyen kalbim.
Bu nasıl nefrettir kavrayamaz elbet.
Ziyanı yok!
“Kaybedenler kaybettiklerine yansınlar ve aynadaki zavallıya baksınlar.”
Zalimdiniz
Kalleştiniz
Kalpsizdiniz
Ve siz;
Aslında kendi kendinizi yediniz!
Kendinizeydi gafletiniz!
YORUMLAR
Dost dostun aynasıdır etle deri gibi,canla canan gibi.Biri diğerinde hata görürse o dostlukta çatlamalar vardır.Dost olan ayıp kusur aramaz göremezde.Efendimiz s.av. bir sözü var""Sevgi sevenin gözlerini sevdiğine karşı kör eder Onda ki kusur ve hatalarını göremez.Asla sevmede ve düşmanlıkta ileri olmayın.Olaki sevdiğiniz gün gelir düşmanınız olabilir.Düşmanlıkta da ileri gitmeyin olurya bir gün düşman gibi gördükleriniz size gerçek dost olabilirler""Bence kalplere Allah ın koyduğu karşılıklı muhabbettir dostluk,arkadaşlık daha da ilerisi karşıt cinse sevgi aşk.Hemcinsinize karşı veya karşıt cinse karşı kalbinize bazan öyle güçlü şefkat merhamet muhabbet verir ki Rabbimiz Onları öz kan bir kardeşlerinizden çok sever korur gözetirsiniz.Ta ki güven sarsıp ihanet eder hançerlerseler o zamanlarda dostlukta muhabbette biter sanırım.Fakat Allah rızası için olan dostluk kardeşlikler devam eder.Dünya maddi çıkarlar söz konusuysa alamadıklarında dost görünenlerin gerçek yüzleride ortaya çıkar güzeldi yazın bacım.Bir kez selam verene ömrümce duam var onlardan biride sensin.Selam ve dua ile....
ALMILA KARGÜLÜ
Dualarını hissederim ve bilki her sabah namazında ismini zikrederim.
İnşallah yarın ruz-i mahşerde de şefaatçimiz olur makul dualarımız.
İnşallah birimizin derdini halleder belki makbul dualarımız.
Öte yandan yine;
Bilirler ki, Kargülü de bir kez kalbine aldığını ölse de koyvermez
Bir kez muhabbet kapısı açtığına o kapıyı asla kapatmaz
Kalbine bir kez aldığını ömür boyu o kalpten çıkarmaz
Ve bir kez sevdi mi ölümüne sever, saklar sevdiğini belki mahşerine belki mahşerden de ötesine..
Ama hak etmeyenlere de der ki; Onlar da kaybettiklerine yansınlar ve aynadaki zavallıya baksınlar.
uzaklardan kalbi selamlarım bakidir canım.
sevgi ve muhabbetle gıyaben kucaklıyorum