ÖLÜ BEBEKLERDE AĞLAR....
Her şey kötü giderken bir iyilik olmalıydı… Çok bekledim seni çok istedim …. Hiç kimse için izin vermeyeceğim işkence gibi tedavilerden geçip sana kavuşmak için bildiğim bütün şekillerde dua edip seni diledim…..
Ve evet mucizem gerçekleşmişti… Bana mide bulantılarıyla merhaba dedin. Sen meleğim, kızım, bir tanem sonunda ikimiz bir oluvermiştik.. Benim kalbimdeki kan seni beslerken senin sıcaklığının sevgisi beni besliyordu… Her şeyinle hissediyordum seni.. Ve kalbinin sesini duyduğum o an … Minik kızım Ezgim …. Seni duyduğum o gün diğer her şey silindi….. Meleğim minicik kalbinle yaşama şarkılar söylüyordun….
Ve 5 ay geçti.. Artık biliyordum senin kızım olduğunu.. Sana ne hayaller büyüttüm daha doğmadan…. Doğdun … büyüdün…. Okudun….. Kocaman bir genç kız oldun düşlerimde…. Seni çok seviyordum ..Yooo küsme hala çok seviyorum minik yüreklim…. Yaşadığım cehennem de açan kardelenimdin benim… Sen ve ben artık tek gerçektik…. Sen tutunamadığım mutluluğum …Sen çocukluğum …. Sen anne oluşumdun …Sen var ya sen küçücük varlığınla kocaman dünyamdın….
Sana ellerimle patikler yüreğimle sevgiler örüyordum…Sana hazırlanıyordum tüm enerjimle…. Ve evde şiddet bitmiyordu…. Korkma diyordum sana seni seviyor… O sadece beni üzmeyi de seviyor.. Korkma sen güvendesin …. Sen benim bedenimde güvende kalacaksın… Ve hiç üzülme ki o seni gördüğünde bütün öfkesi dinecek… O seninle birlikte değişecek…. O sevmeyi öğrenmemiş…Sen kızım küçücük kalbinle ona avuç avuç sevgi taşıyacaksın….Onun karanlık yüreği senin ışığınla aydınlanacak… Sen bizim huzurumuz olacaksın….
O gece ….. o katran karası lanet gece…. Ne olduğunu bile anlayamadan kendimi yerde bulduğum o an…… Hatırlıyor musun birlikte koşup banyoya kilitlemiştik kendimizi. Ve ben sana bunun saklambaç diye bir oyun olduğunu anlatmıştım…Sanki konuşuyordun benimle.: ’Bağıran kim anne.?.…Kim kırıyor eşyaları anne…. ‘Sakin olalım dedim sadece… Sen hiç üzülme… avuç içlerimi öpüyordum sen hisset diye.. Seni öptüğümü hayal et diye…. Uzun bir süre sonra sesler kesilince…. Biz hani teyzene gittik gece gece misafirliğe… Biraz korktuk ikimizde… Şimdi bir kez daha özür diliyorum senden o gece kendimi tutamayıp çok ağladım diye…
Bitkin düşmüştük ikimizde… Uyuduk… Ve sen rüyamda güzel bir kız çocuğuydun. Öyle güzeldin ki …Bana gülümsüyordun…. Sonra gelip bana sarıldın ve yanağımdan öpüp koşmaya başladın… Tedirgin olmuştum… Bende peşinden koşuyordum ..Ama sana bir türlü yetişemiyordum…. Yeşil bir vadi çıktı önümüze… Hiç unutmuyorum o rüyayı gerçekmişçesine. Canım, bitanem son kez dönüp baktın geriye ….. Gittin ve ben kan ter içinde uyandım.. Sonra baktım ki kanıyordum… Teyzene bağırıyordum çığlık çığlığa ..Ablaa ne olur yardım et.. Ezgi gidiyor….Ablaaaaaaaaaa………
Ambulans, hastane…..En son hatırladığım sadece acı…. Bedenimi hissetmiyordum… Acıyan yüreğimdi… Günler geçmiş meğer ben hala yoğun bakımdaymışım. Ve doktorum bana doğru eğilmişti…Yarı uyur yarı uyanık onu görmeye çalışıyordum… Bir karar vermemi istedi. Yaşamak mı istiyordum yoksa ölmek mi… ??? Tıbben her şeyi yapmışlardı… Kan ve ilaç veriyorlardı sürekli…Ama ben hala kanıyordum….Fiziki olarak bunun olmaması gerekiyormuş.. Bedenimde bir sorun yokmuş…Ama ben kendimden vazgeçmeyi seçmişim…. Doktorum bana lütfen bizimle kal dedi…Sonra annemin sesini hatırlıyorum…Sen doğmamış kızın için bu haldesin. Sen gidersen ben halde olacağım düşün….. Bilmedikleri şey kanayan bedenim değil ruhumdu….
Bir anne başka bir anneyi hayata döndürmüştü meleğim. Onuncu günün sonunda kanama bitmişti… Savaş bitmişti… Hayatta kaldım..Ama öldüm…
Şimdi eğer beni duyuyorsan ve hissediyorsan bil ki seni asla unutmadım… Ve seni hala çok seviyorum… O gece ve daha sonra her ağladığımda senin de ağladığını hissediyorum… Ben senden nasıl vazgeçemiyorsam ve unutamıyorsam sende bende kaldın bebeğim… Ve ben çok iyi biliyorum ki ölü bebekler de ağlarlar….
YORUMLAR
Yazılanları okurken sanki sesini duydum Sevgili Deniz!... Taa yüreğime işledi... Kendimden çok şey bulduğum için olabilir, anne olmanın ortak paydasıyla acını kendimde hissetmiş olabilirim...
Bugün tek varlığım oğlumun yaşgünü... Onu o kadar zor kazandım ki!... Çok kötü bir psikolojyle doğuma girdiğim için ne yazık ki beklenenler olmadı ve doğum gerçekleşmedi... Üç gün sancının sonunda ritim hızlandı, beni sık sık alete bağlayıp oğlumun kalp atışını dinlediler... Sabaha karşı dört buçukta ritm çizgiye döndüğünde ve kesintisiz bir 'tiiiiit' sesi geldiğinde beni acilen sezaryene aldılar... Narkoz verilirken duyduğum son cümle: "Bebek öldü, anneyi zehirliyor, acele edin!..' oldu...
Üç gün sonra görebildim karayağız oğlumu... Önemli sekerler kalacağını söylediler ve güçlü olmamı istediler... Oldum!.. Ömrümüz hastanelerde geçti, operasyonlar yaşadık... Ama şimdi doktorasını yapan çok sağlıklı bir oğlum var... Binlerce şükür!..
Doktorlar her şeyin çok normal olduğunu doğumun gerçekleşmemesinin tek nedeninin stres olduğunu söylediler... Çünkü ben o sırada bu doğumdan çıkmayalım diye dua ediyordum gerçekten!...
Canım benim!... O senin kopmaz parçan... Allah sana tekrar bir evlat vermiş... Onu sana bağışlasın, en güzel günlerinizi beraber yaşayın inşallah!...
Bir tek annem olsun, bana bir şey olmaz!.. Her çocuğu dileği bu!... İyi ki varsın!...
Sağlıkla ve huzurla kal güçlü kadın!...Allah bunu unutturacak acı vermesin inşallah!... Sevgilerimle...
Sevgili Denizcim belkide seni en iyi anlayan benim.
Bende uzun yıllar tedavi gördüm ve sonuçta sezaryenle bir kızım oldu. Mutluydum hemde çook. Kendime geldiğimde, doktorum, Dilek sana bir şey söylemek istiyorum ama sakin ve metanetli olmalısın. Bebeğin omurilik gelişimini tamamlayamamış bu ileride kafa büyümesine ve özürlü bir kız çocuğuna sahip olmana neden olacak dua et yaşamasın. çünkü onun içinde ,senin içinde en doğrusu bu. Gençsiniz yeniden bebeğiniz olur dediğinde karşımdaki doktoru düşman gibi görmüştüm.Eşimin ve annemin götürmediği beyin uzmanı kalmadı ama çaresi yoktu ismini Nagehan koyduk ve minik meleğim 10 cu günün sonunda bizi terk etti.. Onu çok seviyorum . Yazını okurken hastane günlerim ve Nagehan'ım aklıma geldi.Aradan geçen zaman zarfında iki kızım daha oldu ama onu asla ve asla unutamadım. Çünkü o benim gelmemi bekleyen minik meleğim...Sabırlar diliyorum canım benim. Çok geçmiş olsun . Rabbim tekrarını yaşatmasın.
Sevgilerimle
yüreğimi sızlatan, kanatan bir yazıydı. kurgu olsun, gerçek olsun farketmiyor hiç. ancak senin açından bunun bi hayal ürünü olmasını isterim elbette. ama bana hissettirdikleri yaşanmış gibi gerçek ve acı dolu olduğuydu. kaldı ki; kurgu bile olsa biz bu tür yaraların yeryüzünde hãlã kanadığını ve birçok kadının da aynı acıları yaşadığını ve bugün de yaşamakta olduğunu biliyoruz. önemli olan bunları dile getirmek ve bu acıların, gerçeklerin sesi olmaktır.
ben de sana sabır diliyor ve cesaretinden ötürü yüreğini kutluyorum. bilirim ki böylesi acılarla yüzleşmek, hesaplašmakta yürek ister çünkü.
sevgi ve umutla doldur yüreğini her daim...
"senin hatan değildi."
http://720pizle.com/izle/altyazi/fearless.html
bu filmin doksanıncı dakikalarda geçen bir cümleydi. üzgünüm. anlatmak istediğim sahnenin kısa versiyonunu nette bulamadım. söylemek istediklerimi nasıl anlatacağımı bilemedim. seksen beşinci dakikadan sonra seyretmeni isterim.
Bu arada Ezgi güzeller güzeli bir isim. Yeğenim bir kız çocuğu sahibi olacak yakın zamanda. İsim bulamıyorlardı. Bana sormuşlardı. Her zamanki gibi sorumluluktan kaçarak bu sizin bileceğiniz şey demiştim. İsmin hikayesine anlatmadan bu ismi önereceğim.
Den(iz)
Den(iz)
Böylesine kanatan duygularla yazılmış bir yazının kurgu olmasını dilerim..Eğer öyle ise muhteşem bir yeteneğin var sevgili Ezgi..
Ama diğer yandan da yaşanılan bu acının kalbimde yer etmesi inanılmaz derecede sancılı..Ve be bu halde iken, senin anne kalbin ne halde(?) düşünmesi bile ürkütüyor..Dayanılmaz bazı acılarımız var evet lakin ya o dayanılmazlığa giden yollar..!! Neyse..
İnsanın kalbi ağlar mı? Bence ağlar.. Çünkü canımıza can katanların hepsi kalbimizde gömülü..
Sevgimle..
..güney_su.. tarafından 10/11/2016 9:54:58 AM zamanında düzenlenmiştir.
Den(iz)
meselci
Desem ki Ezgi şimdi kalbimde silinmez bir yara oldu.
Allah her zaman sana sabır versin Deniz.
Değerli Arkadaşım.
Bilmiyorum daha önce herhangi bir edebi platformda yazılarınız yayınlandı mı? Eğer bu ilkse hemen belirteyim çok yakında sitenin en çok okunan yazarı olursunuz çünkü tek kelimeyle süper bir anlatım yeteneğiniz var.
Bizler genelde yazar bir olayı anı gibi yazmışsa ona kesinlikle kurgu olabileceği gözü ile bakmayız ve bakmıyoruz. Dolayısıyla kurgu ya da değil anlatmış olduğunuz olay oldukça hüzün verici ama maalesef örnekleri bu toplumda çok olan bir olay.
Eğer başınızdan geçen bir olaysa Allah sabırlar versin.
Daha dokuz aylık bir bebekken kangrenden ölen bir bir evladın ve ayrıca şu an itibariyle %90 zihinsel ve bedensel engelli -hayatta- bir başka evladın babası olarak bu yazıyı çok iyi anlayabildiğimi sanıyorum.
Yine de beterin beteri var arkadaşım.
Başka da ne diyeceğimi bilemedim şimdi.
Selam ve saygılar.
Den(iz)
sami biberoğulları
Yazının arka fon rengini değiştirseniz diyorum. Bu renk ile okumakta zorlandım biraz.
Den(iz)
meselci
Desem ki Ezgi şimdi kalbimde silinmez bir yara oldu.
Allah her zaman sana sabır versin.
Sen ağlama..çocuklar hiç istemez anne ağlayışlarını..sen ağlama ki o da ağlamasın..
Den(iz)
İz bırakan acıların kanaması hiç dinmez yürekte..Sadece üzerine kalın setler çekeriz ama izole edemeyiz bütünüyle .
Duygu yoğunlu bu kadar içten olunca , güçlü durmak hiç kolay değil elbet .. hayat her gün yeni sınavlara gebe..
İyi dileklerimle sevgiler..
Den(iz)
Unutulmaz bazı acılar.
Yaşanmak zorundadır ve katlanmak.
Zor bir sınavın bireyleri gibi birazda insan olmak. Başarılı olana aşkolsun.
Hüzünlü bir yazıydı.
Boğazımdaki kördüğümler şahit.
Sevgiler.
Nar-ı Çiçek tarafından 10/8/2016 5:29:50 PM zamanında düzenlenmiştir.