- 1019 Okunma
- 5 Yorum
- 3 Beğeni
YORUMLAR
Bu yazıyla büyük ekrandan konuşmak istiyorum...sanki öyle yaparsam içimdekileri daha iyi boşaltırım gibime geliyor...çıkmadan önce okudum ama yoruma vakit kalmadı...hani dedim ya topa tutacağım diye...ne tutması kendim direkten döndüm abi...ya da sen söyle kornere mi çıktım ne...uzay mekiği gibi öyle bi fırlattın ki atmosferden çıktık nerdeyse diyebilirim...acayip bir etki bıraktı yazı ne bilim...yani yarın daha aklı selim bir kafayla gelim de öyle konuşim diyorum:)
bir de yanlış görmüyorum değil mi¿
sana ait 591 yazı mı kayıtlı görünüyor şimdi burda abovvv¿
abi sen yemedin, içmedin yirmi dört saat yazı mı yazdın n'aptın gözüm¿..insan kafayı üşütür valla...
yanlış anlama sakın kendimi senin yerine koyunca ben kaldıramam yani...şöyle misal yüz yirmime bassam -ki sınırları çok zorluyorum şu an- taş çatlasa elliye anca kapatırız gibime geliyor:)
o değil de senin yazılarını okumaya ömrüm yetmeyecek ona üzülüyorum:))
HakkınSesi
sağ olasın her daim.
HakkınSesi
Gule
HakkınSesi
Gule
HakkınSesi
Sokak lambasının altında durup pencerede konuşan birini dinledim sanki. Ve nedense lili marlen şarkısı geldi aklıma..
HakkınSesi
sağ olasın.
benim ben olduğum,benin ben olmadığım,benim hiçkimse olduğum. Sokak boyu boyuna ve enine koştuğum bir zamanlar okusaydım keşke. neyse ki o zamanlar geçti ben artık sadece hiçkimseyim. kim ne olmamı istiyorsa o. istenilenin dışında histerik zamanlar yaşıyorum fazlasıyla. şimdi yeni bir kitaba başlıyorum. Sevgili Mathilda, İnsanın Yürümesini Dört Gözle bekliyorum diyor yazar kadın. Gözlük taktığıma dört göz ben oluyorum. dört tarafa dört gün boş boş bakıyorum. Güzel bir kadını öpüyorum sonra titriyorum bütün bir gezegen gibi.
senin anlayacağın
işte böyle sevgili Osman ben insanın ölmesini dört gözle bekliyorum.
burdan bir yazı çıkar ha
HakkınSesi
beklemenin verdiği bir mana yine de, ya hiç beklemiyor olsaydık ve yine aynı insanlar olarak kalsaydık, hiç deme lüksün bile olmazdı.
yani bekliyorsak, bir şey hala olabilme ümidiyle var oluyor. bu düşünceleri bile sana beklemenin verdiği fırsatlar sunuyor. herkes için geçerli.
bir de şu var, sen ölünce bitiyorsa her şey, geriye o zaman diğerlerinin ne gerçekliği kalıyor?
beni karıştırma lütfen :)
garip duygular. bir süre beraber yaşıyorsun, sonra adım adım siliniyorlar, silinir gibi oluyorlar en azından, sonra, bir kokuda ya da tatda ya da herhangi bi haltta işte, tekrar canlanıyorlar; elini boşluğa savuruyorsun şöyle bi, bir anılarından yakalıyorsun onları. elinde yeşermeye başlayan anı tüm bedenini kaplıyor, çiçekleniyor, tüm güzelliklerinin yanında dikenleriyle tüm yaşam alanını kaplıyor. ta ki...
yepisyeni.