Sonbahar Türküsü

• 3 Ekim 2016 Pazartesi 23:25:44

Bak Eylül de yere düşen yaprakların çaresizliğine. Nasıl da güzel anlatıyor herşeyi. O da istemedi dalından kopup bir rüzgar önünde sürüklenmeyi. O sonradan gelen bahara aldanmadı, doğuşu ilkbahardı. Güneş ışıldadıkça renk kattı doğaya. Ama son bahar. Sessiz çığlığın sesi. Sarardı yaprak. Suya düşen gölgesine baktı, korktu. Güzelliğin de bir sonu vardı. Ona bir zamanlar can veren güneşin, aslında sonu da olacagını nerden bilsindi.
Ve bak hazan mevsimi. Bir bir uçuyor kuşlar sıcak diyarlara. Canlılığını yitiren doğa sarıya boyanıyor. Tüm bu değişimler yaşamı hatırlatıyor. İlkbahar da atıyoruz ilk adımlarımızı, güneşin yakıcılığı gençliğimize sonsuzluk katıyor. Sonbahar gibi gelecek kaygısı sarıyor olgunluk dönemimizi, ilkbahar kokan evlatlara hüzünle bakıyor yetişkin yürekler.
Gör, duy ve hisset. Dünya, hayat dört mevsimden ibaret. Ne kırıp döktüğünü onarmaya vaktin var ne de mevsimleri daim kılmaya gücün. Kaderin üstünde bir kader var. Sanma ki başarıların sadece kendinden ve zulüm başkasından. Dinle ne diyor kulak ver Mevla’ ya ;
İnsana bir zarar dokunduğu zaman Rabbine yönelerek O’na yalvarır. Sonra kendi tarafından ona bir nimet verdiği zaman daha önce O’na yalvardığını unutur ve Allah’ın yolundan saptırmak için O’na eşler koşar. De ki: “Küfrünle az bir süre yaşayıp geçin! Şüphesiz sen cehennemliklerdensin.”(Zümer Suresi 8)
Ne küçük dağları sen var ettin ne de diğer insanlar senden değersiz. Beşeri alemde onlar kadar değerlisin. İnsanın insana üstünlüğü ne rengidir ne güzelliğidir. İnsanın insana üstünlüğü yüreğidir. Ne kadar halis bir yüreğe sahipsen o denli değerlisin. Diğer insanları hor görüp kendini ön planda tutman, bilmezsin ki tüm çaresizliğini ortaya koymakta.
Ve unutma ey insanoğlu; beşersin ve her daim şaşarsın. Dünya dört mevsim üç gün. Dünü ihtirasın ve kininle bitirdin. Bak bugünde, Rabbin’e yakarışlarını unutup yarattığını iddia ettiğin küçük dağlarda gömülmektesin. Yarınlar umuttur. Umutsuzluksa en büyük günah! Yapman gerken dört mevsimi dört dörtlük yaşamak. Bak sürükleniyor yere düşen her yaprak.